دشمن مستاصل ایران کیست

سراج24: ملک عبدالله در کودکی، آموزش ابتدایی خود را در مدرسه اسلامی پایتخت اردن گذراند، و پس از آن تحصیلات خود را در مدرسه سنت ادموند (هایندهد) در سوری انگلستان ادامه داد. پس از آن عبدالله آموزش متوسطه خود را در دبیرستان ایگلبروک و آکادمی دیرفیلد ایالات متحده آمریکا گذراند. وی پس از ترک دیرفیلد به دانشکده پمبروک آکسفورد، که گفته می‌شود وی مبالغی را به آن اهدا کرده رفت. در تاریخ 28 نوامبر 2004، عبدالله عنوان ولیعهد را از برادر ناتنی خود شاهزاده حمزه پس گرفت (وی در 7 فوریه 1999 ) برادرش را طبق خواسته پدرش به این مقام منصوب کرده بود). عبدالله در نامه‌ای که خطاب به برادرش نوشته بود و در تلویزیون دولتی اردن متن آن قرائت شد به وی گفت: «در اختیار داشتن این مقام نمادین آزادی تو را سلب کرده و مانع از آن می‌شود که بتوانیم مسئولیت‌های خاصی را که تو دارای شایستگی آن هستی به تو واگذار کنیم.» از آن زمان هنوز جانشین ولیعهدی اردن مشخص نشده‌است.

ملک عبدالله دوم، پادشاه اردن نخستین کسی بود که بعد از حمله امریکایی ها به عراق در سال 2003 و آغاز نفوذ ایران در عراق جدید صحبت از تهدید هلال شیعی از ایران تا لبنان زد و به تبلیغ علیه ایران پرداخت. وی از نخستین کسانی بود که در آن موقع در محافل رسمی حضور می یافت و به صراحت به شیعی ستیزی و ایران ستیزی می پرداخت. اما با آغاز فعالیت های تروریستی در عراق و وقوع حادثه تروریستی اردن توسط القاعده که به کشته شدن مصطفی عقاد، کارگردان مشهور اردنی انجامید، تا اندازه ای در رویه خود تجدید نظر کرد و در مواضعش نرمش به خرج داد.

ملک عبدالله نمونه بارز شخصیت مستاصلی است که به دلیل فساد و بحران شدید اقتصادی کشورش مجبور است هر روزی به رنگی در آید و برای دریافت پول و وام در هر برهه ای از زمان از در دوستی با کشوری در آید. همین مساله سبب شده است تا روابطش را با ایران بهبود دهد به این امید که شاید بتواند سرمایه های ایرانی را به اردن هدایت کند و ایرانی ها بتوانند در کاهش بحران های اقتصادی اش که ارکان قدرت او را به لرزه انداخته اند، به او کمک کنند.

در حالی که ملک حسین، پدرش دوست صمیمی شاه ایران بود و روزهای بسیاری از سال را به همراه خانواده اش در کاخ های شاه ایران می گذراند، پسرش به هیچ وجه دوست ایران اسلامی محسوب نمی شود که البته دلیل عمده آن مساله شیعه هراسی و ترس از قدرت ایران اسلامی است.

اگر چه در دوران ریاست جمهوری سید محمد خاتمی همسر پادشاه اردن، ملکه رانیا یک بار به تهران سفر کرد و مقام های اردنی سفرهای متعددی را به ایران انجام دادند اما این روابط هیچ گاه در سطح روابط حسنه سطح بالا نرسید. البته در این میان نقش عربستان را که به اردن به چشم ایالتی وابسته به خود اما مستقل می نگرد نیز نباید نادیده گرفت. ارتباطاتی که قبایل محلی و پرقدرت اردن با قبایل محلی عربستان و همچنین دولت ریاض دارند، به ابزار فشار مهمی به خاندان هاشمی از سوی عربستان تبدیل شده که برقراری هر گونه رابطه حسنه با ایران با احتیاط از سوی اردن دنبال شود.

عبد الله بن حسین زاده 30 ژانویه 1962 در امان است. وی در 7 فوریه 1999 پس از مرگ پدرش به پادشاهی رسیده است. ملک عبدالله در کودکی، آموزش ابتدایی خود را در مدرسه اسلامی پایتخت اردن گذراند و پس از آن تحصیلات خود را در مدرسه سنت ادموند (هایندهد) در سوری انگلستان ادامه داد. پس از آن برای آموزش متوسطه به دبیرستان ایگلبروک و آکادمی دیرفیلد ایالات متحده آمریکا رفت. سپس به دانشکده پمبروک آکسفورد، که گفته می شود وی مبالغی را به آن اهدا کرده است، رفت و تحصیلاتش را در آن جا تکمیل کرد. در سال 1980 به عنوان دانشجوی دانشکده افسری سلطنتی سندهرست وارد این دانشکده شد. یک سال بعد در نتیجه یک ماموریت با درجه ستوان دوم وارد سواره نظام سلطنتی سیزدهم/هجدهم (ملکه مری) شد که این مساله سبب ایجاد رابطه ای نزدیک میان او با ارتش انگلیس شد. او همچنین از دانشکده روابط بین الملل ادموند ای. والش دانشگاه جورج تون مدرک کارشناسی ارشد روابط بین الملل دارد.

ملک حسین در تاریخ 24 ژانویه وی را ولیعهد خواند و جایگزین برادرش شاهزاده حسن کرد که سال های زیادی این منصب را در اختیار داشت. این تصمیم وی چندان مطلوب عموم واقع نشد چرا که مادر عبدالله، شاهزاده مونا الحسین آنتونیت آوریل گاردینر (که عموما از وی تحت عنوان تونی آوریل گاردینر نام برده می شد) در اصل، زاده انگلیس بود. بنابر این ملک عبدالله تنها پادشاه اردن است که از دودمان انگلیسی – عربی است.

در تاریخ 28 نوامبر 2004، ملک عبدالله عنوان ولیعهدی را که به خواسته پدرش به برادر ناتنی اش، شاهزاده حمزه داده بود از او پس گرفت. از آن زمان هنوز جانشین ولیعهدی اردن مشخص نشده است اما برخی تحلیل گران معتقدند عبدالله احتمالاً قصد دارد پسرش، حسین را به جانشینی خود منصوب کند.

ملک عبدالله خود اذعان کرده که یکی از طرفداران مجموعه تلویزیونی استار ترک است. وی در سال 1995، زمانی که هنوز شاهزاده بود به عنوان یک هنرپیشه مهمان در استار ترک به ایفای نقش پرداخت بدون این که مکالمه ای داشته باشد.