گروه فرهنگی «سراج24»، با گذشت چند ماه از تغییر مدیر سازمان سینمایی به نظر می رسد هنوز تصمیمی جدی برای بهبود وضعیت سینما رفتن مردم و تشویق برای اقبال نسبت به هنر هفتم در کشور گرفته نشده است و سینما های کشور علاوه بر اینکه فیلم های خوبی را در ÷رده امران دارند اما هنوز با خزان مخاطب و تماشا گر دست و پنجه نرم می کنند .
می‌گویند جوجه‌ها را باید آخر پاییز شمرد، حالا پاییز به پایان رسیده است و شمردن گیشه فیلم‌های اکران شده در این فصل بیانگر این است که سینمای ایران یکی از بهترین و مناسب‌ترین فصل‌های بالقوه اکران خود را با رکود و سردی گیشه‌ها پشت سر گذاشته است و به عقیده بسیاری این رکود بخشی از خمودگی خود را به کمکاری سازمان سینمایی در راستای ایجاد بستر مناسب برای سینما رفتن مخاطب نسبت می دهد .
شورای صنفی نمایش و سازمان سینمایی کشور در ماه های گذشته، با وجود افزایش بلیت سینماها که تا سقف 6000 تومان رشد داشت نتوانست امید را به فیلمسازان برگرداند و در حالی که بهای بلیط ها گران تر هم شده بود ، اما تعداد مخاطبان سینماهای تهران و شهرستان ها نسبت به سال قبل با افت محسوس مواجه شده است و فروش تقریبی 9 میلیارد تومانی در فصل پاییز سال گذشته تقریبا امسال به نصف رسیده است.
یکی از مهم ترین ظرفیت ها و مزیت های هر اکران پاییزی باز شدن مدارس و دانشگاه ها و حضور طیف های مختلف دانش آموزان و دانشجویان مقاطع مختلف تحصیلی است، اما امسال در این زمینه هم شاهد اتفاقات خوب و چشمگیری نبودیم.
به نظر می رسد مدیران و مسئولان سینمایی، آموزش و پرورش و آموزش عالی باید در این ارتباط دست به دست یکدیگر بدهند و با هم اندیشی، راهی برای جذب حداکثری این حجم وسیع مخاطب پیدا کنند.
با این که اکران نوروزی امسال و ترکیب متنوع حوض نقاشی، رسوایی، تهران 1500، رژیم طلایی و قاعده تصادف امیدواری هایی را برای فروش خوب فیلم های سینمایی سال 92 به وجود آورد و لبخند را بر لب سینماداران و تهیه کنندگان نشاند، اما این امید و آرزو خیلی زود رنگ باخت .
خود اهالی سینما و سازندگان آثار و بخصوص صاحبان سالن های سینما بخوبی می دانستند که با توجه به جشنواره کم رونق سال گذشته فیلم فجر، چنته سینما از فیلم هایی پرمخاطب و به اصطلاح بفروش خالی خواهد بود .
در واقع سینمای ایران با چند گل نوروزی بهار نشد و فروش میلیاردی آثار خوبی چون «هیس! دخترها فریاد نمی زنند»، «گذشته» و «دربند» هم آن قدری نبوده و نیست که بتواند جور بی رونقی کل تولیدات سالانه سینما را بکشد .
کفگیر سینمای ایران از همان فصل تابستان به ته دیگ خورد و جز جرقه هایی گذرا قابل پیش بینی بود که فصل های بعدی اکران حال و روز خوب و خوشی نخواهد داشت و اکران سرد و مرده پاییزی و سبد خالی فیلم های تماشاگرپسند، زمستان سالن های سینما را سردتر و طاقت فرساتر خواهد کرد.
مهم تر از این بسیاری از فیلمسازان و سینماگران همه تمرکز و توان خود را معطوف آماده کردن و رساندن فیلم ها به سی و دومین جشنواره فیلم فجر در بهمن ماه کرده اند البته تغییر مدیریتی در وزارت ارشاد و سازمان سینمایی و نگرش جدید مسئولان هم دست کم در حد وعده نویدبخش اتفاقاتی مثبت در این زمینه است .
ساخت سالن های سینما در مناطق مختلف کشور و بازسازی و تجهیز سینماهای فرسوده موجود، نظارت دقیق و کارشناسانه به فیلمنامه ها برای ارتقای کیفیت آثار و حمایت و سرمایه گذاری مادی و معنوی از فیلم ها، رفع برخی ممیزی های سلیقه محور، بها دادن به سوژه ها و ایده هایی مناسب با ظرفیت جذب تماشاگر فراوان با حفظ مولفه های سینمای استاندارد از جمله مواردی است که مدیران سینمایی و اهالی سینما از آن سخن می گویند و امیدواریم در مقام عمل هم توجه ویژه ای به آن شود
