بی قانونی سازمان سینمایی و چرخاندن فرمان سینما به سمت جریانی خاص!

گروه فرهنگی «سراج24»، روز گذشته خبری در رسانه ها منتشر شد که حکایت از زنده شد جریان پشت پرده تهدید و زور در سینمای ایران داشت .

 

دریافت مجوز فیلم بدون پروانه ساخت یک کارگردان خبری بود که با توجه به سیاست های در پیش گرفته سازمان سینمایی در ماه های اخیر چندان هم دور از ذهن به نظر نمی رسید و گویا این سازمان برای انجام برخی امور از هیچ قاننی تبعیت نمی کند چه باز گشایی خانه سینما باشد چه دریافت مجوز برای یک فیلم !

 

فیلم «قصه‌ها» به کارگردانی رخشان بنی اعتماد در حالی موفق به دریافت پروانه نمایش شد که  از قدیم الایام رسم بر این بوده است که ابتدا پروانه ساخت برای فیلمی گرفته شود و بعد به پروانه نمایش برسد، اما انگار جدیداً رسم عوض شده و جور دیگری باید برای مجوز اقدام کرد.

 

این فیلم تا به امروز امکان نمایش عمومی پیدا نکرده است، با این حال جزو فیلم های توقیفی دولت دهم محسوب نمی شود؛ چرا که رخشان بنی اعتماد به دلیل اختلافات سیاسی با دولت گذشته و حتی داشتن زاویه شدید با نظام ظن خود  تمایل نداشته است که این فیلم را به وزارت ارشاد ارائه کند و امروز که حس می کند رفقای قدیمی به صحنه وارد شده اند زمان را مغتنم شمرده و این فیلم را برای بازبینی به مسئولان جشنواره ارائه کرد که گویا رفقا هم برای این خانم کارگردان کم نذاشته اند و فیلم بدون پروانه ساخت وی را در جشنواره شرکت داده اند البته بدون در نظر گرفتن هیچ ملاحظه قانونی !

 

«قصه ها» هفت فیلم کوتاه است که در آن مطرح ترین بازیگران این سال های سینمای ایران بازی کرده اند؛ مهدی هاشمی، گلاب آدینه، باران کوثری، فاطمه معتمدآریا، پیمان معادی، نگار جواهریان، بابک حمیدیان، حسن معجونی، ریما رامین فر، عاطفه رضوی، فرهاد اصلانی، محمدرضا فروتن، مهراوه شریفی نیا، حبیب رضایی، شاهرخ فروتنیان از بازیگران اصلی این فیلم هستند .

 

بنی اعتماد در این فیلم به سراغ آدم ها و شخصیت های فیلم های گذشته خود رفته است؛ شخصیت ها و آدم های فیلم هایی چون «خارج از محدوده»، «روسری آبی»، «زیر پوست شهر»، «گیلانه» و «خون بازی»، پس از سال ها بار دیگر به فیلم «قصه ها» آمده اند .

 

حبیب رضایی در «قصه ها» در نقش یک مستندساز است که روایتگر مشکلات کارگران می باشد؛ کارگرانی که مشکلات زندگی آنها را به ستوه آورده است. در جایی از فیلم ماموران حراست دوربین او را می گیرند. در پایان فیلم حبیب رضایی یا همان مستندساز فیلم در صحبت هایی می گوید که با وجود همه مشکلاتی که در سر راه او به وجود آمده، اما به این وضع عادت کرده و به هیچ عنوان ناامید نیست. او که فیلمش را گرفته اند، می گوید: هیچ فیلمی هیچ وقت در هیچ کمدی باقی نمی ماند  این دیالوگ همان دیالوگ مشهوری است که رخشان بنی اعتماد در واکنش به عدم نمایش فیلمش در پردیس سینمایی قلهک عنوان کرد .

اینکه فیلمی بدون مجوز ساخت، پروانه نمایش بگیرد درست نظیر همان اتفاقی است که در مسئله خانه سینما رخ داد یکی از عمده ترین  اشکالات خانه سینما این است که اساسنامه جدید آنها در هیئت رسیدگی به امور فرهنگی تصویب نشده است و شورای عالی انقلاب فرهنگی هیچ تضمینی در رابطه با صحت آن ندارد ولی مسئولان سازمان سینمایی بدون توجه به متن صریح قانون اساسی در این رابطه به همراه یک طیف خاص سینما در همان روزهای ابتدای فعالیت دولت آقای روحانی در ساختمان خانه سینما جشن بازگشایی گرفتند .

 

مطمئناً اعتماد به هنرمندان خوب است، اما اینکه فیلمی بدون نظارت ساخته شود و حتی هسته اولیه این فیلم هم مورد تأیید قرار نگرفته باشد جای سوال دارد؛ سوالی که بجز مسئولان سینمایی کسی نمی تواند جوابگوی آن باشد،گویا با این شرایط قرار است چرخ سینما اینبار فقط به سمت جریانی خاص بجرخد که همواره خو.د را صاحب هنر این مملکت معرفی کرده اند و هیچ قید و بندی را هم در این امر رعایت نمی کنند!