به گزارش « سراج24 »، آمدن تیم پیشکسوتان آث میلان و حضور ستاره‌های سال‌های گذشته میلان همچون فرانکو بارسی، پائولو مالدینی، گتوسو و دانیل ماسارو در ایران و رویارویی آنها با پیشکسوتان پرسپولیس در مستطیل سبز وزرشگاه آزادی برای دیدار خداحافظی مهدی مهدوی کیا، کاپیتان بااخلاق قرمزهای پایتخت حرف و حدیث‌های زیادی همراه داشت.
پژمان بازغی که سابقه عضویت در تیم فوتبال هنرمندان را نیز دارد و از مشتریان پر و پا قرص دیدارهای فوتبال است و در مراسم شام ستاره‌های میلان و پرسپولیسن هم حضور داشت، در مورد بازی دوستانه و خیرخواهانه پرسپولیس و آث میلان صحبت‌هایی دارد.
بازغی، بازیگر سینما و تلویزیون در مورد این بازی و دیدار خود با ستاره‌های آث میلان گفت: این گونه بازی‌ها داستان‌های خاص خود را دارد و در قالب یک بازی رسمی فوتبال نمی‌گنجد.
وی افزود: معمولا برای مراسم های خداحافظی ستاره‌های فوتبال و نیز برنامه‌های خیرخواهانه اینگونه دیدارها تدارک دیده می‌شود که سابقه این برنامه‌ها در سالیان اخیر بسیار زیاد شده و ستاره‌های پیشکسوت تیم‌های بزرگ مدام در سایر کشورها حضور یافته و بازی می‌کنند.
بازیگر فیلم "خواب لیلا" دیدار پیشکسوتان آث‌میلان و پیشکسوتان پرسپولیس را مطلوب ارزیابی کرد و توضیح داد: اصولا حضور بازیکنانی چون مالدینی و بارسی در ایران هیجان‌انگیز و خوشایند است هرچند شاید در روند برگزاری این دیدار ضعف‌هایی هم وجود داشت ولی در کل بازی قابل قبولی بود.
وی در مورد حضورش در جمع بازیکنان این بازی در ضیافت شامی که برای آن ترتیب داده شده بود، گفت: برخی ناهماهنگی‌ها وجود داشت به عنوان مثال هیچکس هنرمندان حاضر در مراسم را به میلانی‌ها معرفی نکرد در صورتی‌که می‌شد از این گردهمایی هنری ورزشی استفاده‌های بیشتری برد.
بازیگر فیلم "ریسمان باز" ادامه داد: پشت این برنامه کمی ناهماهنگی وجود داشت ولی در کل باید همت مدیرعامل باشگاه پرسپولیس برای ترتیب این بازی را ستود.
وی از مدیرعامل باشگاه استقلال تهران خواست که از این بازی درس بگیرد و به فکر بازی خداحافظی برای فرهاد مجیدی باشد.
این بازیگر تلویزیون همچنین از مدیرعامل پرسپولیس خواست که باشگاه و تیم پیشکسوتان پرسپولیس را حفظ کند و برای آن برنامه‌ریزی داشته باشد.
بازغی خواستار فعالیت بیشتر بخش های فرهنگی باشگاه‌های فوتبال شد و در پایان سخنانش گفت: اکثر باشگاه‌های فوتبال ما لقب باشگاه فرهنگی ورزشی را به دوش می‌کشند ولی بخش فرهنگی آنها کم‌کار است. چه خوب می‌شد که این بخش فعال‌تر می‌بود تا از ظرفیت‌های هنرمندان برای مسائل اینچنینی به خصوص در جهت برنامه‌های عام‌المنفعه و خیریه استفاده کنند.
