به گزارش «سراج24»، عبدالکریم حسین زاده گفت: متولیان دولتی بخش مسکن باید کاملا صادقانه و واقع بینانه کارنامه نظام اجرایی در حوزه‌ی مسکن را بازنگری کرده، نقاط قوت و ضعف سیاست‌ها راهبردها را شناسایی، علل ناکامی‌ها را شناسایی و راهکارهای جدیدی اتخاذ کنند.
نماینده‌ی مردم نقده و اشنویه حکومت جمهوری اسلامی ایران را مطابق فصل سوم قانون اساسی موظف به تامین مسکن اقشار مردم دانست و افزود: مجلس شورای اسلامی توانمند سازی و حمایت از افراد فاقد مسکن را تصویب کرد اما چطور و به چه شیوه‌ای می‌توان این قانون را اجرا کرد؟ هر دولتی رویکرد و شیوه خاص خودش را برای خانه دار کردن مردم به اجرا درآورد، دولت دهم مسکن مهر را به اجرا گذاشت و دولت یازدهم شیوه‌ی خودش را در پیش گرفته است. به هر جهت برای خانه‌ار کردن مردم باید چند اتفاق بیفتد.
نایب رئیس کمیسیون عمران انجام مطالعات تطبیقی را شروعی بر یک فرآیند دانست و تصریح کرد: تا وقتی مسکن از قالب کالایی سرمایه‌ای به کالایی معرفی مبدل نشود، نمی‌توان به توفیق سیاست‌های دولت امیدوار بود. البته رویکرد دولت‌ها به این موضوع باید کالبد شکافی شود.
حسین زاده افزود: به طور مثال در حالی که جامعه هف مسکن مهر، اقشار ضعیف جامعه بود و با تزریق هزاران میلیارد تومان بودجه، شروع شد ولی سوال اینجاست که مسکن چقدر موجب خانه دار شدن جامعه هدفش شد؟ آیا مسکن مهر توانست بر حجم تقاضای مسکن دار شدن داخل شهرها و کلان شهرها تاثیری گذارد؟ این مسکن چقدر توانست بر قیمت مسکن در کلان شهرها تاثیر گذارد؟
نماینده‌ی مردم نقده و اشنویه در ادامه افزود: حقایق اقتصادی حکایت از حداقل تاثیر مسکن مهر در حوزه‌ی تقاضا و قیمت مسکن در داخل کلان شهرها دارد.
وی اختصاص یارانه مازاد نرخ تولید و فروش مسکن و هدایت مردم به خرید قسطی مسکن را از شیوه‌های کشورهای صنعتی برای خانه دار کردن شهروندان اروپایی دانست و تصریح کرد: کشورهای ثروتمند برای خانه‌دار کردن مردم ایده‌های مختلفی را به اجرا گذاشتند. به طور مثال در آلمان برای زوج‌های فاقد مسکن، یارانه مازاد تولید و فروش مسکن اختصاص می‌یابد. در کشورهای غربی با وضع قوانین مالیاتی سنگین کاری کرده‌اند که مردم به خرید اقساطی مسکن در قالب اجاره 99 ساله روی بیاورند.
