به گزارش سراج24؛ رئیس شورای سیاستگذاری ائمه جمعه کشور در بیانی شفاف و صریح، با اشاره به روندهای نگرانکننده فرهنگی در برخی فضاهای اجتماعی و رسانهای، تأکید کرد که بیحجابی و بیعفتی تنها یک تخلف ظاهری نیست؛ بلکه نقطه آغاز گسترش آسیبهای عمیقتر در ساختار اجتماعی است.
عفت؛ خط مقدم امنیت روانی جامعه
در شرایطی که جامعه ایران طی دهههای اخیر با تحولات سبک زندگی، فشارهای رسانهای و هجمههای فرهنگی مواجه بوده، سخنان امام جمعه موقت تهران، یادآور این حقیقت است که امنیت اجتماعی فقط با قانون و نظم شهری حفظ نمیشود؛
بلکه ریشه آن در فرهنگ عمومی، اخلاق جمعی و رعایت حریمهای اجتماعی است.
از نگاه حجتالاسلام حاج علیاکبری، ترویج بیحجابی و بیعفتی، در ظاهر یک تغییر سبک پوشش است، اما در باطن، مسیر را برای آسیبهایی باز میکند که اصلاح آنها سالها زمان و هزینه فرهنگی نیاز دارد.
هشدار درباره پیامدهای اجتماعی
امام جمعه موقت تهران به مجموعهای از پیامدهای ملموس بیعفتی اشاره کرد؛ پیامدهایی که امروز در بسیاری از جوامع غربی نیز قابل مشاهده است:
* کاهش فرزندآوری و ریزش جمعیت جوان
* عادیسازی سقط جنین
* فروپاشی نهاد خانواده و کاهش عواطف خانوادگی
* گسترش روابط خارج از چارچوب ازدواج و ظهور پدیدههایی چون ازدواج سفید
* شیوع گرایشهای انحرافی همچون همجنسگرایی یا رفتارهای غیرطبیعی
* تهدید جدی سرمایه خانواده و کاهش حس امنیت اجتماعی
این هشدارها نه از منظر سیاسی یا جناحی، بلکه از زاویه جامعهشناسی دینی و تجربه زیست جوامع غربی بیان میشود؛ جوامعی که امروز بسیاری از پژوهشگرانشان، با صراحت اذعان دارند که «فروپاشی خانواده» بزرگترین بحران اجتماعی آنان است.
خانواده؛ سرمایه تاریخی جامعه ایرانی
حاج علیاکبری با اشاره به اینکه بزرگترین سرمایه ملی ما، «خانواده» است، یادآور شد که جامعه ایرانی قرنها بر پایه پاکدامنی، نجابت، عفت عمومی و الگوهای فاطمی–زینبی شکل گرفته است؛ و هرگونه خدشه به این بنیانها، در واقع ضربه به امنیت اجتماعی و آینده نسلهاست.
وی تأکید کرد: اگر جامعه نسبت به این موضوع حساسیت خود را از دست بدهد، پیامدهای آن تنها فرهنگی نیست؛ بلکه اقتصادی، جمعیتی، اخلاقی و حتی امنیتی خواهد بود.
ضرورت بازخوانی گفتمان عفاف و حجاب
انتشار این ویدئو میتواند فرصتی باشد برای بازتعریف این پرسش بنیادین:
«عفت اجتماعی، محصول اجبار است یا فرهنگسازی؟»
سخنان امام جمعه موقت تهران نشان میدهد که مسیر درست، تقویت زیست عفیفانه، آموزش، رسانهسازی و ساخت روایتهای امیدبخش است؛ نه صرفاً اقدامات سلبی یا هیجانی.
جامعه ایرانی امروز بیش از هر زمان نیازمند گفتوگوی روشن و منطقی درباره جایگاه عفاف در سلامت اجتماعی است؛ گفتوگویی که این خطبهها میتواند نقطه شروعی برای آن باشد.
