به گزارش سراج24؛ در آشپزخونه مشغول کار بودم که دیدم پسر کوچکم به سبک همان انیمیشنی که از تلویزیون پخش می شود ، از بالای مبل خودش را پرت کرد پایین ، شمشیر پلاستیکی اش را در هوا تاب داد و بر سر خواهرش کوبید، بعد هم گفت:« سزای اعمالت همینه!» دخترم هم زد زیر گریه و حالا گریه نکن کی گریه کن! هنوز چند ثانیه نگذشته بود که چوب اسباب‌بازیش را به سمت او نشانه رفت و فریاد زد: «الان به کوه یخی تبدیلت می‌کنم تا دیگه هیچوقت نتونی حرف بزنی»!
اینها نگرانی‌های یک مادر از واکنش فرزندش بعد از دیدن انیمیشن های خشن و نامتناسب است. حالا این سوال ها مطرح می‌شود که چرا کودک سه ـ چهار ساله می‌تواند هر محتوایی را از تلویزیون ببیند؟ چرا هیچ منعی برای پخش این انیمیشن‌ها وجود ندارد؟ خانواده چطور می‌تواند آن را کنترل کنند؟ واقعا چه محتوایی برای چه سنی مناسب است؟
روانشناسان معتقدند که بچه‌های زیر دو سال نباید تلویزیون تماشا کنند، اما چقدر والدین فرصت بازی روزانه با بچه‌هایشان را دارند ؟ واقعا پدر و مادر ها فرصت دارند فرزندانشان را به پارک ببرند؟ خیلی از خانم ها و آقایان تا قبل از بچه‌دار شدن شعار می‌دهند چه معنی دارد کودکان تلویزیون تماشا کنند؟ اما به محض اینکه برچسب مادر و پدر خسته می‌گیرند نشاندن فرزندشان یک ساعت جلوی تلویزیون برایشان حکم استراحت روزانه را پیدا می‌کند.
اما درستش چیست؟ از کجا بفهمیم چه فیلمی، چه سریالی و چه انیمیشنی برای فرزندمان مناسب است؟ در انتخاب زمان مناسب برای تماشای محتوای تصویری به چه چیزهایی باید دقت کنیم؟
«سارا رحیم نژاد» درمانگر و متخصص مهارت های فرزندپروری و والدگری دراین باره معتقد است که والدین باید تماشای تلویزیون را برای بچه های زیر دو سال ممنوع کنند و به جای آن از کتاب های داستانی صوتی، موسیقی و کتاب های مصور پارچه ای یا کاغذی استفاده کنند.
*2 تا 5 سال
برای بچه های دو تا پنج ساله هم بهتر است که میزان تماشای تلویزیون محدود به یک تا دو ساعت در روز باشد و این محتوا هم شامل انیمیشن های کوتاه با موضوعات ساده ، رنگ های متنوع و موسیقی و آموزش نکات ساده باشد، در غیر اینصورت برای بچه ها مناسب نیست. این نکته برای والدینی که بچه هایشان را در کنار خود به تماشای فیلم و سریال می نشانند خیلی حائز اهمیت است.
*بالای 5 سال
انیمیشن های بلند داستانی، فیلم ها و حتی سریال های مناسب برای بچه های بالای 5 سال هم وجود دارد، اما حتما باید در هنگام انتخاب محتوا به درجه بندی سنی دقت کنید.اگر فیلم ایرانی می‌بینید الان اکثر فیلم ها رنج سنی را در پایین یا بالای صفحه مشخص کرده اند،اما برای اینکه بفهمید چه فیلم و سریال خارجی هم برای بچه مناسب است بهتر است به سایت گوگل بروید ، اسم انگلیسی فیلم ، سریال یا انیمیشن را به همراه عبارت age rating کلیک کنید که در آن رنج سنی توصیه شده مشخص می شود.
*رده بندی سنی تماشای فیلم و انیمیشن های خارجی
برای این دست فیلم و انیمیشن ها چهار رنج سنی مشخص شده است : G یعنی مناسب برای تمام سنین و این فیلم هیچگونه خشونت، صحنه نامناسب یا رفتار ضد اجتماعی ندارد. PG یعنی مناسب برای هشت سال به بالا که بررسی کامل والدین را می طلبد. PG/13 یعنی مناسب برای بالای سیزده سال که این محتوا ممکن است صحنه های خشن ، ناسزا یا استعمال مواد مخدر هم داشته باشد و در نهایت R یعنی مناسب برای بالای 17 سال که فیلم یا انیمیشن بزرگسال محسوب می شود.
سارا رحیم نژاد تأکید می کند که این محدوده های سنی حدودی هستند و گاه ممکن است شما تشخیص دهید که فلان فیلم یا سریال یا حتی انیمیشن مناسب فرزند شما نیست یا همینطور متناسب فرهنگ دینی شما نیست ،در نتیجه همیشه یک راه خوب، دیدن انیمیشن یا فیلم توسط خودتان است قبل از اینکه آن را برای فرزندتان انتخابب کنبد.
گاه دیده می شود والدین اصلا خبر ندارند بچه هایشان چه چیزهایی تماشا می کنند و اسم آن فیلم و انیمیشن ها هم به گوششان نخورده، حواستان باشد این یک زنگ خطر است.
*بچه ها نسبت به محتوای در حال پخش حساس هستند
گاه پیش می‌آید که شما فیلم یا سریالی را می‌بینید، اما کودک شما مشغول کار یا بازی خودش است و تصورتان این است که توجهی ندارد، اما حتی اگر حواسش هم به کار دیگری باشد و با شما تلویزیون نبیند، همچنان نسبت به محتوای در حال پخش حساس و دقیق است.
پس در نظر داشته باشید که تماشای زودهنگام برخی محتواها برای بچه ها آسیب زا است ، در نتیجه یک والد آگاه محتوای مناسبی برای فرزند خود انتخاب می‌کند و در اختیارش قرار می‌دهد به جای اینکه بنشیند و رسانه برای فرزندش محتوا و سلیقه تعیین کند.
شما در این زمینه چقدر حساس و با دقت هستید ، چقدر پیش آمده فرزند شما صحنه های خشونت بار فیلم ها را تکرار کند و یا دعواهای خانوادگی در فیلم و سریال ها بر اعصاب او اثر بگذارد؟
