به گزارش سراج24؛ محمد مهدی ملکی: بار دیگر اقدامات هزینه ساز و جنجالی تصمیم گیران سیاست خارجی آنکارا باعث افزایش تنش های منطقه شده و شرایط التهاب، ناامنی و بی ثباتی را تشدید کرده است.
شامگاه یک شنبه هفته جاری بود که با فرمان وزیر دفاع ترکیه که از اتاق فرماندهی عملیات بر این مهم نظارت داشت، ارتش ترکیه به دو صورت هوایی و زمینی یک بار دیگر حمله گسترده ای را به مناطقی از خاک اقلیم کردستان عراق انجام داد.
این حملات از سوی ترکیه مسبوق به سابقه بوده و تاکنون چندین مرتبه با وجود مخالفت های گسترده، آنکارا به بهانه حضور گروه کُرد نظامی پ ک ک به شمال عراق، مواضع و نیروهای آن گروه یورش می برد.
گفتنی است که از بُعد قوانین بین المللی این اقدام آنکارا به صورتی آشکار نقض تمامیت ارضی و حاکمیت ملی عراق به حساب می آید.
البته این موضوع را هم در نظر بگیریم که در طی چندین سال حملات مکرر ترکیه به خاک شمال عراق برخی شهروندان و غیرنظامیان هم کشته شده‌اند که این نیز می تواند نقض حقوق بشری یا شاید حتی به عنوان جنایت جنگی به حساب آید.
حملات گسترده اخیر ترکیه تاکنون با مخالفت‌های بسیاری در داخل و خارج مرزهای عراق و ترکیه مواجه شده است، اما با وجود همه اعتراضات و مخالفت ها، ارتش ترکیه به تجاوزات هوایی و زمینی خود در خاک عراق ادامه می دهد و گویا گوشش بدهکار این صحبت‌ها نیست!
رئیس جمهور فعلی عراق برهم صالح، نخست وزیر پیشین عراق حیدر عبادی، مقتدی صدر رهبر ائتلاف سائرون، سید عمار حکیم رهبر جریان حکمت ملی عراق، وزارت امور خارجه عراق و بسیاری دیگر از شخصیت ها، گروه ها و جریانات سیاسی عراق این اقدام ترکیه را محکوم کردند و آن کشور را به نقض قوانین بین المللی و تجاوز به خاک عراق محکوم کردند.
اما در این میان آنچه بیش از هر مسئله به چشم می آید آن است که مقامات مسئول اقلیم کردستان عراق یا همان خاندان بارزانی، سکوت سرد و تلخی را اختیار کرده‌اند که با کمی دقت شاید بتوان به علت و ریشه آن پی برد.
حملات ترکیه درست به فاصله چند روز از سفر مسرور بارزانی نخست وزیر منطقه اقلیم کردستان عراق به ترکیه و دیدار وی با اردوغان رئیس جمهور ترکیه صورت گرفته است.
این سفر از سوی اتحادیه میهنی کردستان حزب رقیب دموکرات کردستان عراق به رهبری مسعود بارزانی و البته برخی دیگر از تحلیل گران و جریانات داخلی عراق، نه یک سفر در شأن و جایگاه نخست وزیر اقلیم کردستان عراق بلکه به عنوان سفری با اهداف و مقاصد مشخص حزبی خاندان بارزانی بوده است.
بنابراین، اگر مقامات اربیل و مشخصات رهبران حزب دموکرات کردستان عراق کماکان به سکوت و انفعال خود نسبت به تجاوز نظامی ترکیه و نقض قوانین بین‌المللی از سوی آنکارا را ادامه دهند، این ظن و گمانه تقویت می شود که حملات گسترده اخیر ترکیه با مشارکت و همکاری نزدیک حزب دموکرات کردستان عراق صورت گرفته، موضوعی که می تواند آینده این حزب و مسئولین و رهبران آن را در داخل و خارج از عراق به مخاطره بیاندازد.
