به گزارش سراج24؛ به نقل از مرکز مقابله با شایعات سایبری سازمان فضای مجازی سراج، قرار بود برنامه افطاری هنرمندان با رئیس جمهوری در فضای باز نهاد ریاست جمهوری روز جمعه ۱۹ فروردین برگزار شود. در این میان همه برنامه‌ریزی‌ها و اطلاع‌رسانی‌های لازم مبنی بر حضور ۱۷۰ نفر از هنرمندان برجسته کشور در این دیدار صورت گرفت تا این که به علت شرایط بحرانی آلودگی هوا در تهران و شدت گرفتن غبار هوا، این برنامه لغو گردید.
آغاز حاشیه
در شرایطی که رسانه‌های رسمی از جمله ایرنا، دلیل لغو دیدار و افطاری هنرمندان با رئیس جمهوری را «شرایط جوی خطرناک و عدم مجوز حضور در فضاهای باز و توصیه موکد منابع درمانی بر حفظ سلامت شهروندان» عنوان کرده‌اند، برخی سایت‌ها و رسانه‌های مخالف دولت نوشتند که «چهره‌های هنری حاضر نشده‌اند با رئیس جمهور افطار کنند» و در نتیجه واکنش‌های زیادی در رسانه‌ها و در میان کاربران شبکه‌های اجتماعی ایجاد شد.
شباهت خبری
این خبر شباهت بسیاری به خبری داشت که چهار سال پیش اتفاق افتاده بود. در گذشته نیز لغو ضیافت افطاری حسن روحانی، رئیس جمهوری پیشین، از سوی برخی هنرمندان شناخته‌شده خبرساز شده بود؛ از جمله در خردادماه ۹۷ که شماری از چهره‌های سرشناس سینما و تلویزیون ایران مانند پرویز پرستویی، مهناز افشار، مازیار میری و احسان کرمی برای نخستین بار در اقدامی اعتراضی اعلام کردند در این مراسم حضور نخواهند یافت.
مقایسه دو خبر
طبق قاعده خبرهای رسمی می‌بایست مبتنی بر واقعیت‌های تایید شده باشد. عدم حضور برخی هنرمندان در ضیافت افطاری اگر همراه با مصاحبه رسمی و یا اعلام در صفحه‌های شخصی در فضای مجازی باشد، قابل استناد است. همانند اتفاقی که چهار سال پیش به همراه اعلام موضع برخی هنرمندان و اعلام نارضایتی‌شان نسبت به سیاست های دولت صورت گرفت. اما تفاوت دو خبر در این است که خبر امروز صرفا گمانه زنی رسانه‌ها و برخی کاربران شبکه‌های اجتماعی است بدون آن که این خبر از سوی هنرمندان راستی آزمایی شود.
ساخت شایعه
به گزارش مرکز مقابله با شایعات سایبری سازمان فضای مجازی سراج، در خبرهای تایید نشده و البته غیر رسمی معمولاً سعی می‌شود بر جلب توجه و اقناع مخاطب از عباراتی استفاده شود تا خبر را باورپذیرتر کند. استفاده از کلیدواژه های "یک منبع آگاه نزدیک دولت"، "عدم حضور ۹۹ درصد هنرمندان برجسته" و "سرباز زدن تعداد بیشماری از هنرمندان" همگی واژگان اغراق آمیزی است که صرفاً برای باورپذیرتر شدن خبر برای مخاطب به کار گرفته شده است و از جمله تکنیک‌های قدیمی در عملیات روانی و رسانهای است.
