به گزارش سراج24؛
چون علی(ع) فرمانبری از یار کرد/صبر کردو اینچنین پیکار کرد/
صبح بی زهرا (س)علی(ع) را پیرکرد/
از همه دنیا علی(ع) را سیر کزد/
تازه غربت بر علی(ع) گشته عیان/
کل یارانش یکی آن شد نهان/
غفلتی بر امتی چون چیره گشت/
روز این امت چو شب هم تیره گشت/
بیت الاحزان این نشان مادریست/
بر غریبی علی(ع) باید گریست/
تا به آخر با علی(ع) همراه بود/
روز و شب اندر پی اش در راه بود/
اقتدایش بر امیرالمومنین(ع)/
اینچنین زهرا(س)بُوَد،نقش نگین/
نِی ز شویش ،از ولی الله خویش/
جان نثار گردیدبر پیمان خویش/
او مدافع گشته بر یاری دین/
از غدیر و از علی(ع)،حبل المتین/
دختری که بر پدر ،مادر شده /
بِین دیوار و دری پرپر شده/
خاک عالم بر سر کل بشر/
حق به خانه گشت وحاکم گشته شر/
بعد از آن روی خوشی امت ندید/
یک به یک هم غاصبین گشته پدید/
تا که روح الله آن پیر خمین/
آمده میدان به یاری حسین(ع)/سید علی جانم مهیا در مسیر/همره او گشته اند جمعی کثیر/ هادی این ره، راه کل انبیاست/چشم مولایت به دست کبریاست است