به گزارش سراج24؛ حجت‌الاسلام جعفر رحیمی در خطبه‌های این هفته نماز جمعه ابهر با تاکید بر اینکه زمام امور باید به دست افراد دین‌دار سپرده شود، افزود: داشتن شرط دین‌داری برای کسانی که قرار است مسئولیتی را در جامعه عهده‌دار شوند، کافی نبوده و باید دین آن‌ها به دور از هر گونه لغزش و آفت نیز که هر لحظه آن‌ها را تهدید می‌کند، باشد.
وی با اشاره به اینکه دین‌داری از آن جهت دارای اهمیت است که به همه فعالیت‌های انسان جهت می‌دهد، اضافه کرد: دین به همه فعالیت‌هایی که انسان در جامعه انجام می‌دهد، جهت داده و این فعالیت‌ها را در مسیر درست خود هدایت می‌کند.
این مسئول با بیان اینکه بخش کوچکی از فعالیت‌های انسان به صورت شخصی بوده و عمده فعالیت‌ها مربوط به فعالیت‌هایی است که در جامعه انجام می‌دهد، عنوان کرد: فعالیت‌هایی که انسان خارج از چارچوب مسائل شخصی به آن می‌پردازد را سیاست می‌نامند و به واسطه همین سیاست است که انسان مبادرت به تلاش‌هایی می‌کند که در قالب فعالیت‌های کلان انسانی می‌گنجد.
خطیب نماز جمعه ابهر با تاکید بر اینکه دین برای هر دو صحنه انسان یعنی فعالیت‌های شخصی و سیاسی برنامه دارد، گفت: با توجه به اهمیت این موضوع نباید فراموش کنیم که دین و سیاست را نیز دو آفت تهدید می‌کند. اول اینکه دین‌داری همراه با انحراف و تحجر باشد و دوم اینکه محدود به زندگی شخصی افرادی که زمام امور را در دست دارند، شود.
امام جمعه ابهر در خصوص راهکار مبارزه با آفات اصلی دین و سیاست خاطرنشان کرد: بهترین شکلِ کار و بهترین راه کار این است که در رأس سیاست و اداره امور جوامع، کسانی قرار بگیرند که دین‌داری آن‌ها، آن دو آفت را نداشته و سیاست‌گذاری آن‌ها این دو آفت را نداشته باشد و این بهترین گزینه برای اداره جوامع بشری است. یعنی کسانی اداره امور جوامع را در دست بگیرند که دین‌دار و دارای معنویت بوده و فکر دینی آن‌ها بلند باشد.
رحیمی خاطرنشان کرد: اگر چنین کسانی زمام یک جامعه را در دست بگیرند، آن‌وقت جامعه از بیشترین خطراتی که ممکن است برای آن پیش بیاید، محفوظ خواهد ماند.
وی در ادامه به ارتحال ملکوتی علامه حسن‌زاده آملی اشاره و اظهار کرد: این عالم ربانی جزو مفاخر علمی و روحانی جهان اسلام و تشیع بود که عمر پربرکت خود را در راه تحصیل و تعلیم علم و دانش در رشته‌های مختلف آن صرف کرد و با مجاهدتی بی‌نظیر در راه تحقیق و تألیف و تعلیم علوم اسلامی و تربیت نفوس، لحظه‌ای از پا ننشست.
