به گزارش سراج24؛ فاطمه سیفی: تجمع عظیم راهپیمایی اربعین، به عنوان یکی از بزرگترین اجتماعات شیعه زیر پرچم حسینی به شمار می‌رود.
اجتماعی که گاها این سوال را در ذهن ها ایجاد می کند که بنیان چنین حرکت عظیمی چگونه شکل گرفته و چه منبع تاریخی برای شکل گیری پاسداشت اربعین حسینی وجود دارد؟
یکی از قوی‌ترین پاسخ ها برای این سوال، استناد به روایت امامان معصوم مبنی بر تاکید اهمیت و جایگاه زیارت اربعین سالار شهیدان است.
بحث های مختلف روایی درمورد ورود کاروان اسرا در روز اربعین به کربلا و همچنین زیارت جابر بن عبدالله انصاری به عنوان اولین زائر اربعین در کتب مختلف بیان میشود.
اما درمورد اهمیت زیارت اربعین در طول تاریخ تشیع، از میان روایات متعدد در ادامه به دو مورد که به طور مستقیم از امامان معصوم (ع ) نقل شده است، اشاره و آنها را بررسی خواهیم کرد.
اول حدیث امام حسن عسکری(ع) که در کتب معتبری همچون التهذیب، وسائل الشیعه، اقبال الاعمال و بحارالانوار نقل شده که حضرت می فرمایند:
"مؤمن پنج نشانه را باید دار باشد: اقامه پنجاه رکعت نماز (مجموع واجبات و مستحبات)، خواندن زیارت اربعین، انگشتر در دست راست کردن، در سجده پیشانی بر خاک نهادن و بسم الله الرحمن الرحیم را (در نماز) بلند گفتن."
آیت الله جوادی آملی در تفسیر این حدیث بیان کردند که:
"اهمیت زیارت اربعین، تنها به این نیست که از نشانه های ایمان است؛ بلکه طبق این روایت، در ردیف نمازهای واجب و مستحب قرار گرفته است. بنابراین همان گونه که نماز، ستون دین و شریعت است، زیارت اربعین و حادثه کربلا نیز ستون ولایت است، امّا مهم آن است که دریابیم نماز و زیارت اربعین انسان را چگونه متدین می کند."
حدیث بعدی از کتاب کامل الزیارات است که جناب زراره بن اعین از امام صادق(ع) اینگونه نقل کرده اند:
"آسمان چهل روز بر مصیبت امام حسین (ع) خون گریست."
از این حدیث میتوان فهمید که عزاداری چهل روزه برای اباعبدالله(ع) دارای چه جایگاه و فضیلتی در نزد همه عالم است.
بنابراین با بررسی روایات معتبر اهمیت برپایی نهضت اربعین و مستحب بودن آن روشن گشته و در میابیم که شیعیان باید برای پاسداری و حفظ سنت اربعین همواره در تلاش باشند.
