به گزارش سراج24، محمد حسن صلاحی مفرد: شوراها یکی از ارکان نظام و پارلمان محلی هستند که وظیفه مهم آنها پیگیری مسائل مهم شهری، انتخاب شهردار و نظارت بر اجرای امور است. اعضای شورای شهر را با توجه به وظایف مندرج در قانون شوراها، اگر جمعی از متخصصان شهرسازی، معماری، فرهنگی، جغرافیایی، جامعه شناختی و حقوقی تشکیل دهند بهتر می‌توان مسائل و مشکلات شهری را حل کرد.
لذا شهرت، شعار و جناح بندی‌های سیاسی نباید دلیل بر انتخاب افراد باشد چرا که قرار است این افراد انتخاب شده به مدت چهار سال زمینه ساز اصلی‌ترین تصمیمات شهری باشند.
با عنایت به نص صریح قانون اساسی درباره لزوم تشکیل و جایگاه شوراها، این مهم باید موردتوجه قرار گیرد که ماهیت شورای شهر یک نهاد خدماتی- اجتماعی است که باید از نگاه سیاسی به این نهاد پرهیز کرد.
اما باید گفت ساختار و ضوابط انتخاب اعضای شوراها و همچنین صلاحیت مورد نیاز جهت کاندیداتوری برای ورود به این نهاد مردمی قابل قبول نیست چرا که در انتخابات شوراها بر روی همه از هر صنف و با هر تخصصی باز است.
علی رغم اینکه مدیریت شهری به لحاظ عملکرد یک مجموعه سنگین و تخصصی است، نیاز است افرادی در رأس آن حضور داشته باشند که قوانین و مدیریت شهری، جغرافیایی و حقوق شهروندی را به خوبی بشناسند و یا حداقل تجربه کرده باشند.
داشتن افرادی در شورا که تخصص کافی و در حوزه‌های مدیریت شهری ارتباط نزدیکی با مدیران شهری داشته باشند، می‌تواند به انتخاب شهرداری قوی و کارآمد منجر شود و طبعاً به دنبال آن شهری توسعه یافته را به همراه خواهد داشت.
اما نکته قابل توجه که از دوره‌های گذشته انتخابات شوراهای شهر تا کنون با آن مواجه بوده‌ایم این است که هر کسی و از هر صنف و گروهی بدون کمترین آگاهی و تخصص از حوزه مدیریت شهری، پا به عرصه این انتخابات گذاشته تا شانس خود را برای تصاحب کرسی شورا محک بزند.
بی شک نمونه بارز چنین انتخاب‌هایی را همه ما در شهرهای مختلف سراغ داریم که افرادی که کمترین تخصص در حوزه شهری را دارند، اعم از سیاستمدار، بازاری، بازنشسته، ورزشکار، پزشک، خواننده، هنر پیشه و … با حزبی گری، شعار و شهرت پا به این کارزار انتخاباتی گذاشته‌اند و متأسفانه مردم ما هم با انتخابشان نشان داده‌اند که تخصص مرتبط و یا حتی نزدیک به امور شهرنشینی نامزدها کم اهمیت‌ترین دلیل انتخابشان است.
با این وصف باید گفت از کسانی که با لابی گری، حزبی گری، شعار و شهرت بدون تخصص کافی پا به شورای تصمیم ساز شهری می‌گذارند نباید هم انتظار کار تخصصی و حل معضلات شهری را داشته باشیم.
لذا بهتر است به جای یک آدم خوب اما غیرمتخصص در میان آدم‌های متخصص بهترین‌ها را انتخاب کنیم چرا که اثرات بسیاری از تصمیمات شوراها برای همیشه در شهرها باقی خواهند ماند و نسل‌های بعد از ما هم باید تاوان تصمیم‌گیری همین افراد غیرمتخصص را بدهند.
نکته مهم دیگر داشتن برنامه نامزدهای انتخاباتی است که این افراد برنامه‌های مدون خود را به مردم ارائه دهند و این امر مستلزم این است که آنها هم ظرفیت شهر و هم زیر ساخت‌ها و کمبودهای شهری را بشناسند تا بتوانند با یک کار کارشناسی شده اهداف شهری را دنبال کنند.
در مجموع نظر نگارنده متن بر این است که نبود تخصص و نداشتن برنامه مدون و متناسب با ظرفیت‌های شهر و همچنین نبود فیلترهای مناسب برای احراز صلاحیت‌های کاندیداهای ورود به شوراهای شهر موجب تشکیل شورا با حداقل کارایی و همچنین بعضاً باعث به وجود آمدن فساد در بدنه شوراها می‌شود که در نهایت نارضایتی مردم و پسرفت شهری را در پی خواهد داشت.
پس بیاییم با اندکی تأمل افرادی را انتخاب کنیم که نه شهر را دچار معضلات تاریخی کنند و نه آنکه با تصمیمات خود رشد تک بعدی را به شهر تحمیل سازند و در بخش‌های اساسی شهر را دچار یک عقب ماندگی جبران ناپذیر کنند.
لذا تحقق این امر به نوع انتخاب ما در روز ۲۸ خرداد بستگی دارد که باید با دقت بیشتری مورد توجه قرار گیرد و بدانیم که انتخاب چهره‌هایی متخصص، متعهد، پاکدست، دلسوز و با سابقه فعالیت در حوزه مدیریت شهری، به تحقق شهری آباد و شهروندی شاد منجر خواهد شد.
فعال اجتماعی و کارشناس ارشد اقتصاد
