به گزارش سراج24، مختار شیخ حسینی که بعدازظهر امروز در نشست هم اندیشی «اربعین و امت سازی، از خودسازی تا تمدن سازی» در قم و در موضوع «محور مقاومت و هویت یابی نواسلام گرایان» سخن می‌گفت با بیان اینکه اسلام‌گرایی به معنای به رسمیت شناختن مرجعیت نص دینی در عرصه سیاسی اجتماعی تعریف می‌شود اظهار کرد: انقلاب اسلامی و جنبش إخوان المسلمین را می‌توان دو نمونه از اسلام گرایی‌های اتفاق افتاده دانست که اولی به سرانجام رسید و دومی به ثمر ننشست.
وی در این نشست که از جمله نشست‌های هم اندیشی هفتمین کنگره بین المللی «اربعین مِن المَعهد مع الحسین (ع) حتّی اللّقاء» بود، جنبش‌های جدید اجتماعی در محور مقاومت را ریشه در نواسلام گرایی دانست و گفت: نواسلام گرایی بر خلاف جنبش‌های سنتی، دارای مرکزیت در رهبری نیست و تنها یک ایده مرکزی است که همه در آن‌ها به هم پیوند می‌زند.
مدیر گروه علوم سیاسی پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامی ادامه داد: نواسلام گرایان عموما با عبور از اختلاف‌های طائفه ای مانند اختلاف شیعه و سنّی، ایده محوری را ترویج می‌کنند که حشد الشعبی در عراق نمونه ای از آن‌هاست.
پایبندی نواسلام گرایی به مردمسالاری و افکار عمومی
وی افزود: نواسلام گرایان به مردمسالاری در رسیدن به قدرت پایبندند و این عقیده سبب جذابیت آنان برای افکار عمومی می‌شود.
شیخ حسینی تصریح کرد: تردیدی نیست که اگر ایده مقاومت و بویژه در حوزه اندیشه و نظر، هرچه بیشتر در جریان‌های نواسلام‌گرایی تبیین و ترویج شود، آن گاه می‌توان شاهد تحول‌های اساسی در جنبش‌های اسلامی نوپدید باشیم.
همچنین در ادامه این نشست، دکتر ظهیری با موضوع «ما و دیگری در گفتمان مقاومت» سخن گفت و اظهار کرد: انقلاب اسلامی یک بازخیزش و بازخوانی مذهبی متفاوت از جنبش‌های قدیم بود.
انقلاب اسلامی «اسلام سیاسی» را زنده کرد
وی با بیان اینکه در جنبش‌های قدیم، اسلام ابزار مبارزه بوده است خاطر نشان کرد: این در حالی است که انقلاب اسلامی مذهب را نه به عنوان ابزار مبارزه بلکه آن را یک مرکزیت برای تغییرات اساسی و الگوی تحول و بازسازی می‌بیند و از این رو می‌توان از اسلام در آن به عنوان «اسلام سیاسی» یاد کرد.
این استاد دانشگاه ادامه داد: حضرت رسول الله (ص) با پایه گذاری نخستین نمونه از دولت اسلامی در یثرب، به دنبال تأسیس تمدن اسلامی هم بودند، همچنان که این نگاه در انقلاب اسلامی ایران هم مشهود است.
ظهیری «دعوت»، «صلح» و «جهاد» را سه راهبرد پیامبر (ص) در تأسیس و تثبیت حکومت اسلامی دانست که این سه راهبرد در انقلاب اسلامی ایران هم دیده می‌شود.
وی افزود: البته وقتی انقلاب اسلامی ایران نوید صلح را به همگان می‌داد، قدرت نرم تلاش می‌کرد تا آن را وارونه جلوه دهد که تاحدودی هم در این زمینه موفق بود و بویژه کشورهای منطقه را به هراس انداخت.
بیانیه گام دوم انقلاب و توجه ویژه به دو گانه اسلام و استکبار
این استاد دانشگاه سپس به بیانیه گام دوم انقلاب و بیان دو گانه‌هایی از سوی رهبر معظم انقلاب در آن مانند دو گانه اسلام و استکبار پرداخت و گفت: این دوگانه نشانه ای از «هویت» و «غیریّت» است و از این رو می‌توان گفت که روحیه ای مانند استکبارستیزی در ذات انقلاب اسلامی نهفته است.
وی با بیان این که مفهوم مبارزه با ظلم و استکبار نشان می‌دهد یک غیریّت در برابر انقلاب اسلامی وجود دارد اضافه کرد: البته در نگاه نخست، شاهد حضور دو نوع از غیریت یعنی غیریت ایدئولوژیک و غیریت سیاسی در برابر انقلاب اسلامی هستیم، در حالی که جمهوری اسلامی تلاش کرد تا غیریت اول یعنی غیریت‌های ایدئولوژیک را در گفتمان انقلاب اسلامی هضم کند و هویتی مشروعیت بخش به آن‌ها بدهد.
این پژوهشگر و محقق علوم انسانی تصریح کرد: انقلاب اسلامی در این مسیر، ملیت، مذهب و دین را لحاظ نمی کند تا بتواند با استفاده از اشتراکات مبارزه با استکبار در بین همه گروه‌ها و ملت‌ها، هویتی جدید و بین المللی ایجاد کند.
هفتمین کنگره بین المللی «اربعین مِن المَعهد مع الحسین (ع) حتّی اللّقاء» تا اربعین حسینی در شهرهای مختلفی مانند کربلا، نجف، قم، مشهد و تهران و با برگزاری برنامه‌های متنوع علمی، فرهنگی و هنری دنبال می‌شود.
