به گزارش سراج24 ، علی‌اکبر زین‌العابدین درباره ادبیات کودک و نوجوان گفت: واژه تربیت در ذهن تداعی‌گر یک معنای سنتی است، در واقع بزرگسالان به کودکان چیزهایی که نمی‌دانند یاد بدهند تا آنها کامل شوند و کودکان را مانند خود شبیه‌سازی و به دنیا عرضه کنند، که این نگاه در سراسر جهان مشترک بوده است تا اینکه پس از آن در رویکرد نوین که در کشور ما عمری ۵۰ ساله دارد این معنا تغییر کرد.
وی با بیان این تغییر و اینکه تربیت به دریافت‌های مختلف از موضوع گفته می‌شود و برای کودک و بزرگسال تفاوتی ندارد، افزود: چه بسا در بخشی از علم به معنای عام آن کودکان نسبت به بزرگسالان جلوتر بوده و یا در بخشی دیگر برابری کنند پس معنای تربیت اینگونه است که ما به عنوان کمک کننده برای دریافت بهتر از موضوع در کنار کودکان هستیم و وسایل و موقعیت‌های نرم‌افزاری، سخت‌افزاری برای آسان‌تر شدن یادگیری را فراهم می‌کنیم.
وی درخصوص نقش نهادهای تربیتی همچون آموزش و پرورش در توجه به جایگاه تربیتی قصه برای کودکان و نوجوانان ادامه داد: زنده یاد «توران میرهادی» در هر دو عرصه آموزش و پرورش ورود موفقی داشت و به طور عملی و نظری بحث قصه را مورد توجه قرار داد و به کارکرد آموزشی و تربیتی آن پرداخت، پس اگر ما بخواهیم از طریق داستان پیام آموزشی، تربیتی بدهیم می‌توانیم.
زین‌العابدین داستان را بستری مناسب برای کشف و خلاقیت کودکان و نوجوانان عنوان کرد و گفت: قصه‌ها یکی از بسترهای رشد و شناخت کودک و نوجوان هستند تا از طریق آن از خود و پیرامونشان شناخت بهتری داشته باشند پس آموزش و پرورش فرای آنچه در قالب یک وزارتخانه است باید نگاهی متفاوت به قصه داشته باشد و آن را نه تنها در قالب یک کلاس کتاب‌خوانی بلکه یک رویکرد در لحظه‌های مختلف و برای معانی مختلف ببیند.
وی با بیان اینکه کودکان را باید در مسیری که خودش آگاه نیست هدایت کرد اما کسی که با او کار می‌کند، می‌داند که از آن می‌توان به نتیجه رسید قرار داد گفت: در ادبیات کودک و نوجوان به ویژه قصه‌گویی منظور از هدایت، خط دهی مستقیم به افکار و تخیلات کودک نیست، بلکه کلیدهایی است که دستش می‌دهیم و او می‌تواند با خلاقیت ذاتی‌اش قفل‌ها را بهتر از ما باز کند.
