به گزارش سراج24، از فیلم برباد رفته تا 12 سال بردگی گرفته، سینمای هالیوود در تمام سالهای عمر خود فیلمها و سریالهای بیشماری ساخته است که در آن تصویر سیاهان و اصطلاحی موسوم به ضدتبعیض نژادی ساخته شده است. برخی از آنان مانند 12 سال بردگی اسکار گرفتهاند و برخی دیگر نیز مانند باتلر چندان مورد توجه قرار نگرفتهاند.
سینمای سیاهان عموماً جنبه تاریخی دارد و کمتر فیلمی در زمان کنونی و درباره ظلم و تبعیض علیه سیاهان ساخته شده است. آیا سینمای سیاهان در هالیوود در تمام این مدت توانسته است در جریان منافع سیاهان و کمک به آنان تلقی شود؟ از سوی دیگر چه کارگردانهایی درباره ظلم و تبعیض نژادی علیه سیاهان فیلم میسازند؟ برخورد هالیوود با این دست کارگردانان آمریکایی چه خواهد بود و در نهایت ریشه و هسته اصلی تبعیض نژادی در ایالت متحده آمریکا چیست؟
«سعید مستغاثی» مدرس تاریخ سینما و منتقد به پرسشهای خبرنگار تسنیم در این خصوص پاسخ داد:
فیلم برای سیاهان ساخته میشود اما چه فیلمی؟
فیلمهای زیادی درباره ظلمها و تبعیض نژادی علیه سیاهان در آمریکا ساخته شده است؛ به نظر شما سینمای هالیوود در این زمینه چه آنهایی که توسط سیاهپوستان ساخته شده است و چه آنان که توسط سفیدپوستان ساخته شده است توانسته در شفافسازی وضعیت سیاهان و علیه ظلم و نابرابری آمریکا کاری کند؟
حقیقت آن است که این مهم نیست که در آمریکا درباره ظلم به سیاهان چه فیلمهایی ساخته شده است؛ زیرا در هالیوود جلوی ساخت فیلمی که با آن مخالفاند را نمیگیرند اما به جای آن با سیاستهای هالیوودی و صهیونیستی خودشان فیلم را به محاق میبرند. مانند اینکه در مراسمهای سینمایی به آن توجه نمیکنند و در نمایش و اکران نیز در جایگاه مناسبی قرار نمیگیرد. البته لابی و پول و ثروت میتواند تا حدودی این شرایط را تغییر دهد. اگر نگاهی کنیم به زمانی که فیلم 12 سال بردگی ساخته شد فیلم دیگری نیز به نام باتلر ساخته و اکران شد که در نسبت با فیلم 12 سال بردگی از توجه و امتیازات بسیار پایینی برخودار شد. چرا؟ چون این فیلم به صراحت درباره 50 سال بردگی و خدمت سیاهان در کاخ سفید بود. این فیلم اگرچه در نهایت به نفع ریاست جمهوری اوباما بود اما با این حساب نیز نتوانست به خوبی مورد توجه قرار بگیرد.
12 سال بردگی
اسم دیترویت کاترین بیگلو را هم نشنیدهایم
یا از این فیلم جالبتر فیلم دیترویت ساخته کاترین بیگلو است که حتی کارگردان سفارشیساز برای آمریکا است اما زمانی که این فیلم را ساخت رسماً آن را نابود کردند و نگذاشتند تا پیام ضدظلم و تبعیض سیاهان منتشر شود. این مسائل نشان میدهد که هالیوود شاید در زمان ساخت فیلم چندان جلوی کار را نگیرد تا خود را مدافع آزادی بیان و مانیفست لیبرالیسم نشان دهد، اما بعد از آن بدون کوچکترین تعارفی از خجالت فیلم درمیآیند.
دقیقاً این جریان خلاف آن چیزی است که در سینمای کشور ما رخ داده است که نه تنها با فیلمهای مخالف ارزشها و اصول و عقاید ما مشکلی ندارد بلکه به آن بها و ضریب میدهند و به راحتی با "استاد استاد" گفتن نویسنده و کارگردان را میدان میدهند که به لجنپراکنی بپردازد.