مدد الهی توان مضاعف به ما داد/ اقدامات‌مان به عشق تبسم صاحب عصر و الزمان است/برکت هیئت حسینی در ماجرای جمع آوری کمک‌های مردمی

به گزارش سراج24، زمزمه‌های ویروس کرونا هنگامی که در کشور پیچید و خبرهایی که مخابره می‌شد، حاکی از شرایط بسیار بحرانی و پر اضطراب در کشور بود. دلهره بسیاری از مردم را گرفته بود، از سویی شاهد کمترین میزان آمادگی دستگاه‌های مسئول در این زمینه بودیم و کشور در همان روز نخست شیوع کرونا با بحران کمبود لوازم بهداشتی مواجه شد.

پیش بینی‌ها حاکی از بحران سراسری در کشور بود، چیزی شبیه کابوس در ذهن مردم موج سواری می کرد؛ اما بسیاری دست دعا بر افراشتند و طلب مدد الهی کردند. مدد برای رهایی از ویروسی که به گفته رهبر انقلاب منحوس است.

ولی رفته رفته و علی‌رغم تحریم‌های ظالمانه که ایران‌مان را در شرایط دشواری قرار داده بود؛ حجم عظیمی از نیروی مخلص، بی ریا و جهادی، بسیجی وار به میدان آمدند. از پرسنل حوزه درمان گرفته، تا نیروی‌های مردمی، نهادهای نظامی و انتظامی، اجرایی، رسانه‌ای و بسیاری دیگر…

برنامه ریزی‌ها صورت گرفت، مدد الهی به یاری آمد، نیروی‌های جهادی، خودجوش مسئولیت‌ها را پذیرفتند، کادر درمان ایثارگرانه در خط مقدم قرار گرفت، رسانه‌ها نیز بسیج شدند؛ وظیفه آموزش و حساس کردن مردم برای مراقبت را بر عهده گرفتند، بسیاری در خانه مانده‌اند. دولت نیز دست به کار شده و تمهیدات لازم و قابل اجرا را در سراسر کشور اتخاذ کرد و تلاش‌ها هر روز از روز قبلی بیشتر می شود.

در این بین، نیروی‌های مردمی در گوشه و کنار کشورمان، صحنه بسیار زیبایی از خود در اذهان مردم به یادگار گذاشتند.

کارگاه‌های تولید ماسک و احتیاجات بهداشتی در جای جایی استان‌ها دایر شده، ضد عفونی اماکن و گند زدایی معابر این روزها به کار هر ساعت جهادی‌ها تبدیل شده و حتی آمار این روزهای کرونایی، حاکی از نفس بریده ویروس کرونا است. ولی کار تمام نشده و تلاش‌ ها با قدرت همچنان ادامه دارد و مردم باید کماکان حساس و مراقب باشند چون کرونا ویروس در گسترده کشور سرایت یافته است.

اقدامات نیروهای جهادی و تلاش ایثارگرانه آن‌ها ما را وادار به گفت وگو با تعدادی از آن‌ها کرد که در این برگ قصد داریم بخشی از تلاش یکی از آنان را برایتان روایت کنیم.

شماره تماسش را یکی از همکاران برایم ارسال کرد

عصر یکی روزهای پایان فروردین ماه سال نود و نه با او که در الیگودرز بود تماس گرفتم.

بعد از احوالپرسی تلفنی، سوال اول من شرح اقداماتش از فعالیت‌هایی مهمی که انجام داده است بود، ولی منکر شد و گفت: کمترین کار ممکن را من انجام داده‌ام. مجبورم کرد که سوال را به گونه‌ی دیگری بپرسم… اقدامات دوستانت در الیگودرز برای مبارزه با کرونا چه بوده؟ گفت و گو را آغاز کرد و از تشکیل قرارگاه شهرستانی صحبت به میان آورد که زودتر از بسیاری از شهرهای کشور ایجاد کرده‌اند. از برنامه ریزی‌هایی که صورت داده‌اند تا مانع از ورود ویروس کرونا به زادگاه‌شان شوند. ورودی‌های شهر از چندین روز قبل از این که کرونا در آن جا رویت شود مرتب ضد عفونی و گند زدایی می‌شده و حتی مرسولات پستی، بسته‌های باربری‌ها، نیز از تیر رس آن‌ها برای مبارزه با کرونا در امان نمانده بود. بانک‌ها، منازل، معابر و فضاهایی که مردم حضور دارند را نیز مرتب مورد سم پاشی قرار داده بودند.

از ایجاد کارگاه‌های تولید مواد ضد عفونی نظیر الکل و یا ماسک می‌گوید که در روزهای اول با همان پارچه معمولی آغاز کرده بودند و الان در حال تولید ماسک‌هایی هستند که استاندارد های لازم را برای محافظت در برابر کرونا دارند.

می‌خواهم چند آمار از تعداد تولیدی‌ها و میزان ماسک‌ها بگوید، ولی باز همراهی نمی‌کند؛  مجدد با نحوه دیگری از پرسشم را مطرح و آمار را از او می‌گیرم؛  پانزده گارگاه در سطح شهرستان تا تولید بیش از یکصد هزار ماسک… و البته می‌گوید چون دنبال گزارش کاری نبوده‌ایم ممکن است عددها دقیق نباشند و تقریبی باشند.

کل کار را مردمی و خودجوش فراهم کرده‌اند، از چرخ خیاطی، تا مکان کارگاه‌ها و نیروهای آماده به کار….

وقتی می‌گویم برای سایر اقدامات از کجا اعتبار یا هزینه می‌گیرید؟ می‌گوید کل کارها با هزینه‌های مردمی است. خیرین را شناسایی، از مشارکت خیریه‌ها بهره برده و برای برکت در کار شماره حساب هیئت امام حسین(ع) را به مردم داده‌اند. تعریف می‌کند که وقتی می‌خواستند دستگاه سم پاش بخرند تا مجبور نباشند روزانه هزینه اجاره یکصد هزار تومانی آن را بپردازند، بجای یک دستگاه هزینه شش دستگاه، در حساب واریز شده بود.  الان نیز قدری اضافه از پول در حساب‌ها موجود است که قرار گذاشته‌اند برای ماه رمضان بسته‌های غذایی برخی نیازمندان را تهیه کنند.

مشارکت‌های خودجوش مردمی را نقطه لذت بخش کار خودش می‌داند که چقدر زیبا پای کار هستند تا بتوانند سهم بسیار کوچکی در این بحران داشته باشند. حتی با همراهی برخی دیگر کارگاهی بهداشتی آب میوه دایر می‌کنند تا به دست بیماران و کادر درمان برسانند و علاوه بر الیگودرز، ازنا شهر مجاورشان هم بی نصیب نمی‌ماند.

جهادگران روایت ما مبتکر ایجاد قرارگاه جهادی حضرت ابوالفضل(ع) در همه شهرهای استان شده‌اند که طرح آن که دارای چارت بندی است، از طریق سپاه ناحیه شهرستان برای سپاه لرستان ارسال می‌کنند و بعد از موافقت، در شهرستان‌های استان به اجرا در می‌آید که بتوانند سطح مبارزه با کرونا را سازماندهی شده و برای حوادث و بحران‌های احتمالی در آینده آماده‌تر باشند.

توان، انرژی‌ و اثر گذاری‌شان را نشئت گرفته از مدد الهی می‌داند و همدلی نیروهای جهادی برای شکست کرونا را توصیف ناپذیر بیان می‌کند.

می‌خواهم از تداوم برنامه‌های شان و این که در ادامه چه کاری انجام بدهند بگوید؛ دست روی فناوری جدید شان برای مقابله با کرونا می‌گذارد. این که اتاقک هوشمند ضد عفونی برای نخستین بار در کشور طراحی و ایجاد کرده‌اند که با ویژگی‌های منحصر بفردی که دارد با حداقل مواد ضد عفونی می‌تواند ویروس کرونا را از بین ببرد.  با این که برای ساخت آن دو میلیون تومان هزینه کرده‌اند، ولی معتقد است که ویروس کرونا را با تضمین ۱۰۰ درصد از بین می‌برد و برای این کار از اقدامات دانش بنیان استفاده کرده‌اند. او معتقد است علم حتما نباید از پایتخت یا خارج از کشور وارد شود و گاهی در شهرهای کوچک با اقدامات و تفکرات بسیجی می‌توان ابتکاری داشته باشیم که برای خیلی الگو و غیر باور باشد.

برنامه‌های کرونایی آن‌ها در الیگودرزشان پایان نداشت، توزیع بسته‌های غذایی و بهداشتی، ضد عفونی منازل بیماران کرونایی، ارائه بروشورهای بهداشتی، پویش‌های آموزشی در سطح فضای مجازی، پیگیری برای بخشش اجاره بهای صدها مستاجر، توزیع هزاران بطری مواد ضد عفونی و غیره تنها گوشه‌هایی از تلاش نیروهای جهادی است که به عشق تبسم صاحب عصر و الزمان صورت گرفته است و امید شان ظهور آن حضرت است…

او میلاد فرخ زاد بود…چیز دیگری از خودش به ما نگفت….

انتهای پیام/