سراج24، معصومه نصیری/ بیماران بستری شده به علت کرونا در بیمارستان ها، وقتی اخبار رسانه ها درباره مرگ و میر، نحوه خاکسپاری فوت شدگان، عکس های مرتبط با این مساله را می بینند و می خوانند بشدت می ترسند و امیدشان برای مبارزه با بیماری را از دست می دهند، آنها با دیدن هر خبر و عکس یک بار می میرند و زنده می شوند.
در زمینه انتشار اخبار مربوط به کرونا شفافیت در اطلاع رسانی و قوام یافتگی اخبار موضوعی فراتر از انتشار لحظه به لحظه اخبار فوت شدگان و ... است. این مدل از کنشگری رسانه ها ضمن اینکه اثرات روانی میان مدت و بلند دتی روی افکار عمومی دارد، درگیرشدگان با بیماری و خانواده های آنها را آزار می دهد. «مخاطب آزاری» به بهانه نشر اخبار نقض اخلاق رسانه ای مسوولیت اجتماعی است.
رسانه هایی که دارای استراتژی دقیق هستند در دوران بحران، علاوه بر اطلاع رسانی و آگاهی بخشی در زمان بحران، به تاثیرات تولیداتشان در دوران بعد از بحران نیز دقت میکنند. یک لحظه از خودمان سوال کنیم آیا این پمپاژ اخبار موجب افزایش تاب آوری مخاطبان در حین و بعد از کرونا می شود یا آنها را افرادی عصبی و ناراحت با درجه بالایی از حس بدبینی به کشور؟ اساسا این مدل از اطلاع رسانی آیا بهترین مدل از اطلاع رسانی است؟ آیا تاکتیک و روش جایگزین دیگری برای اینکه هم رسالت رسانه ای انجام شود و هم حقوق افکار عمومی محترم شمرده شود وجود دارد؟
رخدادها روز به روز تغییر میکنند، گونه های نوین رسانه ای پا به عرصه می گذارند و نحوه مدیریت افکار عمومی دستخوش تحول میشوند اما ما کماکان طبق همان فرمول همیشگی نظام رسانه ای خود را تنظیم و تعریف می کنیم. هنوز با شیوه وی گفت و وی افزود خبر می نویسیم، هنوز هم واکنشی تولید محتوا می کنیم و نه کنشی، هنوز هم در شرایط بحران قهرمان پروری نمی کنیم و با چینش اخبار منفی و ناامید کننده خارج از توان تحمل روحی مردم، رنجشش اجتماعی ایجاد می کنیم.
این سخنان وقتی برایمان معنا پیدا میکند که روی تخت بیمارستان هم با بیماری دست و پنجه نرم کنی و هم با موج اخبار منفی که از در و دیوار رسانه هایمان بالا می رود.
انتهای پیام/
