به گزارش سراج24، « آقای روحانی ای‌کاش جان و آبروی خود را به پای برجام نمی‌گذاشتید » عنوان سرمقاله روزنامه سیاست روز به قلم سیاوش کاویانی است که می‌توانید آن را در ادامه بخوانید:
دولت اهداف برجام را از یاد برده یا آنها را تغییر داده به همین خاطر است که دستاوردهای واقعی و حقیقی برجام نادیده گرفته می‌شود.
هنوز با وجود خروج آمریکا از توافق هسته‌ای که از روی آن یکسال گذشته و رفتارهای غیرسازنده اروپا علیه برجام افزایش یافته، دولت تدبیر و امید توافق هسته‌ای را یک دستاورد بزرگ می‌داند. ایران با خروج آمریکا از برجام همچنان پایبند به آن است، شاید در شرایط کنونی بهترین راه ممکن همین باشد که ایران در برجام باقی بماند، البته نباید بدعهدی اروپا را نیز نادیده گرفت. آمریکا و اروپا هر دو ناقض برجام هستند و از آن خارج شده‌اند. حق قانونی و طبیعی جمهوری اسلامی ایران است تا در قبال بدعهدی‌های آمریکا و اروپا واکنش نشان دهد، حتی خروج از توافقی که طرف مقابل آن را نقض کرده، جزو حقوق اساسی جمهوری اسلامی است. اما اینکه ماندن ایران در برجام و اجرای همه تعهدات جمهوری اسلامی یک افتخار محسوب شود، تحلیل نادرستی است که از سوی دولتمردان مطرح می‌شود. باقی ماندن ایران در توافق هسته‌ای و اجرای همه بندهای آن در حالی که هیچ‌یک از دستاوردهای برجام برای ایران تحقق نیافته است، آیا افتخارآمیز است؟ روشن است که هدف از مذاکره و توافق هسته‌ای رسیدن به یک خواسته مهم در این ماجرا بود و آن چیزی جز لغو همه تحریم‌های اقتصادی و بانکی نبود. اگر نگوییم همه انرژی دولت صرف مذاکره و برجام شده است، اما بیشترین وقت و هزینه دولت برای همین منظور صرف شد اما نتیجه این همه هزینه مادی و معنوی، قراردادی شد که تنها ایران ملزم به اجرای آن است.
کشورهای همسو و هم پیمان آمریکا با تحریم نفتی ایالات متحده علیه ایران همراهی کرده‌اند. مقامات دولت چندی است که رایزنی‌های گسترده‌ای را با همسایگان و کشورهای دیگر آغاز کرده‌اند، چنین سیاستی گرچه بجا و لازم است اما دیرهنگام آغاز شده و شاید نتواند در کوتاه مدت جواب بدهد. رویکرد تازه‌ای که دولت و وزارت خارجه آغاز کرده، رویگردانی از اروپا و آمریکا است و امیدواریم در ادامه نیز چنین باشد. تحلیلگران و منتقدین اعتقاد دارند که رویگردانی از اروپا و آمریکا و رویکرد به کشورهای همسایه و دیگر کشورهایی که می‌توان روی آنها حساب کرد، باید زودتر اتفاق می‌افتاد، اما سرگرم شدن دولت و وزارت خارجه در ماجرای برجام این فرصت را از دست آنها گرفت و باعث شد تا اکنون و در شرایط موجود به فکر تعامل بیشتر با همسایگان بیفتند. دیپلماسی منطقه‌ای وزارت خارجه که نشأت گرفته از سیاستی است که دولت در پیش دارد، باید حمایت شود، منصفانه و عادلانه است که همگان در راستای این هدف کمک حال دولت و وزارت خارجه باشند اما باید دولت نیز در پاسخ به این حمایت شفاف‌تر عمل کند.
نخستین کاری که دولت باید در ادامه راه خود و در زمان باقی مانده انجام دهد، قطع امید از برجام است، تصمیم‌گیری درباره آینده برجام با شورای عالی امنیت ملی و البته از همه مهمتر مقام معظم رهبری است، هر چند ایشان در طول مذاکرات هشدارها و توصیه‌های لازم را به دولت و تیم هسته‌ای داده بودند به همین خاطر دولت و شخص آقای رئیسجمهور نیز باید مسئولیت نافرجامی برجام را برعهده بگیرد. اما دیده می‌شود که دولت و شخص آقای روحانی همچنان به دفاع از توافقی می‌پردازند که از سوی ضمانت‌دهنده آن نابود شده و زیر پا گذاشته شده است. رئیسجمهور در نشست با برخی از اصحاب رسانه گفته است: افتخار می‌کنیم در برجام اجازه ندادیم دنیا ما را محکوم کند و امروز تمام دنیا آمریکا را مقصر می داند. این کار مهم دولت دوازدهم بود که از جان و آبروی خود مایه گذاشت و اجازه نداد برجام بشکند. آیا هدف از توافق هسته‌ای این بود که با خروج آمریکا از آن، همه دنیا آمریکا را مقصر بداند؟ قطعاً چنین هدفی در دستور کار نبود، بلکه هدف برچیدن همه تحریم‌های اقتصادی علیه ایران بود که آمریکا و اروپا آنها را وضع کرده‌اند.
قرار بر این بود که برجام مشکلات اقتصادی را بر طرف کند، اما نه تنها بر طرف نکرد بلکه فشارهای سیاسی و اقتصادی ادامه یافت و بیشتر هم شد. آقای روحانی گفته است؛ این کار مهم دولت دوازدهم بود که از جان و آبروی خود مایه گذاشت و اجازه نداد برجام بشکند. آیا برجام این همه ارزش داشت یا دارد که دولت از جان و آبروی خود مایه بگذارد تا اجازه ندهد برجام بشکند؟ آیا هنوز دولت اعتقاد دارد برجام نشکسته و سرپا است؟ ای‌کاش دولت تدبیر و امید پس از آن که طرف آمریکایی و اروپایی برجام را نابود کردند، جان و آبروی خود را برای بهبود وضعیت اقتصادی کشور می‌گذاشت تا اکنون شاهد نابسامانی اقتصادی نبودیم.
آمریکا هم اگر آبرو و حیثیت را درک می‌کرد و می‌دانست چیست، هیچ‌گاه در طول تاریخ وجود خود، دست به جنایتات فجیع از بمباران اتمی هیروشیما و ناکازاکی گرفته تا کشتار بی‌رحمانه مردم ویتنام، عراق، افغانستان، ایران و ده‌ها کشور دیگر نمی‌زد. آمریکا نزد مردم آزادی‌خواه جهان بی‌آبرو و بی‌حیثیت هست.
انتهای پیام/
