به گزارش سراج24، در ایام تبلیغات انتخاباتی بود که آقای روحانی به مردم وعده مذاکره با دنیا را میداد. پس از رای آوردن در انتخابات و آغاز مذاکرات هستهای نیز دائما از لغو شدن تحریمها صحبت میشد و سرانجام مشخص شد که همهی این حرفها باد هوا بوده و کوه دولت موش زاییده است!
وعدههای حتمی دولت برای لغو تحریمها رفته رفته رنگ باخت و شرط و شروط جدیدی برای تعلیق موقتی تحریمها توسط غرب مطرح شد. دولت به جای ایستادن در برابر غربیها مقابل جریان دلسوز داخلی ایستاد و برای بار چندم به غرب اعتماد کرد. نهایتا مذاکرات برجام از حذف بیقید و شرط تحریمها به برنامهی نفت در برابر غذا و داروی اروپا رسید که همین برنامهی توهین آمیز نیز دارای پیش شرطی مهم و خطرناک برای ایران است.
پیش از خروج امریکا از برجامی که 20 دقیقهای در مجلس تصویب شد، آقایان ظریف و روحانی در هرجا که حرف از برجام بود با تمام قدرت حاضر میشدند؛ تمام قد از آن دفاع میکردند و تضمین میدادند که با اجرای برجام مشکل آب خوردن ما نیز حل میشود. اما ظاهرا این روزها حمایت از برجام و مذاکرات دیگر به نفع آقایان نیست. آقای ظریف دیگر حرفی از تضمین قطعی نمیزند و در تازه ترین اظهارات خود در صحن علنی مجلس گفته اند: « نه بنده و نه آقای رئیسجمهور نمیتوانیم تضمین دهیم که با پیوستن به لایحه حمایت مالی از تروریسم مشکلاتمان حل خواهد شد، اما میتوانیم تضمین بدهیم که با نپیوستن به این لایحه آمریکا بهانهی مهمی را برای افزایش مشکلات ما پیدا خواهد کرد.»
جلسهی امروز بررسی الحاق ایران به لایحه پالرمو در مجمع تشخیص نیز با غیبت آقایان روحانی و لاریجانی و ظریف همراه بود. ظاهرا لایحهی پالرمو آنقدر فاجعه آمیز است که آقایان روحانی و لاریجانی نخواستند نامشان در زمرهی موافقان این لایحه در مجمع ثبت شود.
حامیان پیوستن به پالرمو زمینهی اقدامات بعدی خود را آماده نمودند. پیش از این نیز آقای روحانی مسئولیت تصویب برجام در مجلس را به گردن نظام انداخته و گفتهاند اجرای برجام نظر نظام بوده است. در صورت تایید لایحهی الحاق به پالرمو، حتما مسئولیت تبعات منفی آن برعهدهی مجمع خواهد بود و مذاکره کنندگان خواهند گفت: «دولت صرفا اجرا کنندهی این لایحه بوده که در مجمع تصویب شده است.»
البته دولت قبل از رسیدن این لایحه به مجمع تشخیص مصلحت نظام، فشارهای رسانهای خود را بر اعضای آن آورده و ترس از تبعات عدم اجرای این لایحه را در بین آنان تزریق کرده است. در صورت عدم تایید این لایحه در مجمع نیز دولت تمام مسئولیتهای ناشی از شکست مذاکرات و برجام را از ابتدا تا به انتها به گردن مخافان دولت و مجمع خواهد انداخت. در این حالت دولت قطعا به زیر میز مذاکرات میزند و به جایگاه اپوزیسیون نظام خواهد رفت.
البته غیبت آقای لاریجانی در این جلسه حساس نیز بسیار عجیب و سوال برانگیز است. خوب است آقای لاریجانی در محضر مردم شریف ایران پاسخگو باشند و بگویند ایشان که روزی برجام را 20 دقیقهای در مجلس تصویب کردند به چه دلیل در جلسهی بررسی الحاق ایران به پالرمو شرکت نکردهاند!؟
انتهای پیام/