ماجرای غیبت قابل تامل دانشجویان در جشنواره فجر چه بود؟

به گزارش سراج24، سی و هفتمین جشنواره فیلم فجر روز دوشنبه با اعلام اسامی برندگان سیمرغ های بلورین این جشنواره به کار خود پایان داد. این جشنواره را می توان مهم ترین فعالیت سینمایی کشور دانست، ارائه آثار برتر سینما در این جشنواره و حتی حواشی و فرش قرمز آن همواره مورد توجه بوده اند. اما در طرف یگر عده ای معتقد هستند جشنواره فیلم فجر هنوز نتوانسته است بدنه اجتماعی خود را پیدا کرده و مخاطبان را برای دیدن فیلم های جشنواره به سینما بکشاند، این عده معتقد هستند هر چند جار و جنجال جشنواره فیلم فجر زیاد است اما به قولی «آواز دهل شنیدن از دور خوش است» و جشنواره نیز تنها از دور و از دید رسانه ها مهم است. اما جشنواره فیلم فجر هر چه که باشد آنقدرها مهم هست تا ببیندگان را برای دیدن برندگان سیمرغ به پای تلویریون بکشاند و به برندگان خود مجهه و اعتبار بدهد.

«خبرنامه دانشجوان ایران» روز گذشته با انتشار نظر سنجی در کانال تلگرامی (iusnews@) و اینستاگرام(iusnews@) انجام شد به بررسی حضور دانشجویان در این جشنواره و استفاده از فیلم های آن پرداخت، در این نظر سنجی آمده بود:«امسال موفق به دیدن چند فیلم از فیلم های جشنواره شدید؟» که در آن 86درصد از دانشجویان هیچکدام، 11 درصد گزینه ی دوم یعنی دیدن 1 تا5 فیلم و2درصد نیز بین 6تا 10 را انتخاب کرده بودند و تنها یک درصد بیش از یک فیلم را دیده اند. با نگاهی به آمار مشخص می شود که اکثر دانشجویان حتی نتوانسته و یا نخواسته اند به دیدن هیچکدام از فیلم های این دوره از جشنواره بروند

حضور کمرنگ یا بهتر بگوییم عدم حضور دانشجویان در جشنواره فیلم فجر قابل ملاحظه است. این آمار نشان دهنده آن است که دیدگاه منتقدین جشنواره که از عدم همراهی بدنه اجتماعی از ان سخن  می گویند چندان هم بی دلیل نیست.

اما عدم حضور دانشجویان به دلایل مختلفی از قبیل هزینه های بالای جشنواره، عدم حضور فیلم های جشنواره در استان ها و شهرستان های مختلف و ... تشدید شده است.

شهرهای محروم از فجر
یکی از دلایل چنین آماری عدم نمایش فیلم های فجر در شهرهای و استان های مختلف می باشد. برای مثال هر چند فیلم «شبی که ماه کامل شد» به زندگی مردم در سیستان و بلوچستان پرداخته است اما مردم و به تبع آن دانشجویان این مناطق از دیدن این فیلم محروم بودند چرا در این استان جشنواره فیلم فجر سینمایی را به خود اختصاص نداده بود. چنین عدم حضوری در شهرهای مختلف دیگر نیز به چشم می خورد و بخش عمده ای از افراد که معمولا در شهرستان ها زندگی می کنند از حضور در جشنواره عقب می مانند.

تخفیف دانشجویی نداریم
معمولا فعالیت های فرهنگی از جمله نمایشگاه کتاب، برگزاری همایش ها و... با ارائه تخفیف برای دانشجویان سعی در جذب و حضور این قشر در فعالیت های خود را دارند. هزینه ی شرکت در هر سری از برنامه های جشنواره که  در پردیس های گروه الف آن برگزار می شد معادل 133 هزار تومان بود که می توان گفت هزینه ی بالایی برای دانشجویان محسوب می شود. اما جشنواره فیلم فجر همه افراد را با یک نگاه می کند. هر چند مسئولان جشنواره می توانند بهانه هایی از قبیل اکران عمومی ان را در تاریخ های بعدی بیان کنند اما همین بهانه را می توان برای نمایشگاه کتاب و ... نیز آورد. آنچه که مهم می نماید حضور قشر مهمی از جامعه، یعنی دانشجویان است که می توان به عنوان رابط فرهنگی جامعه و سینما از انها استفاده کرد.

جشنواره نخبگانی یا مردمی
هر چند جشنواره سعی کرده است با استفاده از هدایایی مانند سیمرغ بهترین فیلم از نگاه تماشاگران، مردم را نیز در نقد و برسی فیلم های خود شرکت دهد اما همین جوایز از جمله نگاه مردمی نیز گویا مختص به قشر خاصی از جامعه دارد و این موضوع به دلیل نبود پیوند اجتماعی میان جشنواره و جامعه است. جشنواره فیلم فجر نیازمند شرکت دادن افراد با نگاه ها و قشرهای مختلف است تا درصورتی که جوایزی از قبیل نگاه تماشاگران به افراد اعطا می شود این جوایز نه نمایانگر فکری قشری خاص بلکه بر اساس دیدگاه کلی مردم بوده باشد.

انتهای پیام/