گروه فرهنگی سراج24: چند سالی است تب و تاب راهپیمایی بزرگ اربعین به ایران هم رسیده است. شاید تا قبل از سال 1389 کمتر ایرانی‌ای بود که بداند در جاده نجف به کربلا آنهم در ایام اربعین سید و سالار شهیدان چه می‌گذرد.
جاده نجف به کربلا همه سالها میزبان میلیون ها دل عاشق است که از سراسر دنیا برای زیارت حضرت سید الشهدا به آنجا می آیند. مردم عراق در طول سال همه توانشان را می گذارند تا در ایام اربعین پذیرای زائران باشند. هر کسی در حد توانش پا پیش می گذارد و برای زائران خرج می کند.
در این سال ها تبلیغات بسیار زیادی برای حضور در بزرگترین راهپیمایی شیعیان شده است. ایرانی ها نیز سینه به سینه لذت این زیارت شیرین را به یکدیگر منتقل کرده اند و حالا خیلی از افراد یا در تدارک سفر به کربلا هستند و یا در حسرت اینکه به خاطر وجود برخی مشکلات شخصی نمی توانند زائر حضرت حسین(علیه السلام) باشند.
رسانه ملی و مستندسازان کشور سهم بسیار مهمی در معرفی این راهپیمایی و این اتفاق بزرگ به مردم کشورمان دارند. این سالها پخش مستندهای متعدد از این حضور عاشقانه در رسانه ملی باعث شده تا سال به سال بر جمعیت عاشقان زیارت اربعین افزوده شود، هرچند این گردهمایی بزرگ هیچوقت توسط رسانه های به اصطلاح جریان اصلی دنیا دیده نشده است و نخواسته‌اند چنین عشق و ارادت خالصانه ای را به تصویر بکشند.
حالا در این سال ها حجم درخواست زائران ایرانی برای سفر به عتبات عالیات در ایام اربعین آنقدر بالا رفته است که سازمان حج و زیارت کلا هیچ مسئولیتی برای ارسال کاروان های ساماندهی شده زوار ایرانی را بر عهده نمی گیرد. آنها از متقاضیان خواسته اند که تنها در سامانه ای به نام سماح ثبت نام کنند و ویزای سفرشان به عراق را به واسطه سازمان حج دریافت کنند،هرچند بسیاری از زائران همین کار را هم نمی کنند و از راه های دیگری به ویزای سفر می رسند!
در میان انبوه علاقه و ارادت ایرانی ها به حضور در این سفر رسما کار موثری از نهادهای حکومتی برای ساماندهی این حجم از علاقه مندی و عطش زیارت صورت نمی گیرد. سازمان حج و زیارت که در طول سال مخالف جدی و درجه یک سفرهای آزاد به عراق است، در ایام اربعین تنها راهی که جلوی زائران می گذارد همین یک راه و سفر آزاد و غیر رسمی به عراق است.
جدی ترین شکایت مردم از دخالت های حکومتی همین مساله افزایش سال به سال هزینه هاست. امسال برای ثبت نام در سامانه سماح مردم باید مبلغی در حدود 200 هزار تومان را پرداخت کنند که تنها 40 دلار آن یعنی چیزی حدود 160 هزار تومان مربوط به هزینه ویزای عراق است؛ مابقی این پول صرف امورات دیگری مثل بیمه و سهم هلال احمر و سهم کارگزاری ها می شود. اعتراض مردم در شرایطی است همه هزینه ها در عراق از اسکان و تغذیه تا حتی برخی حمل و نقل ها بصورت رایگان انجام می شود اما در ایران برای همه چیز هزینه جدیدی تعریف می شود، آنهم در شرایطی که مردم باید بصورت آزاد سفر کنند و هیچ خبری از سازماندهی دولتی نیست.
چند هفته قبل معاون وزیر راه گفته بود که ایاب و ذهاب زادران اربعین حسینی ربطی به دولت ندارد و بخش خصوصی ارائه خدمت می کند. این مشاور گفته بود:« طبیعی است که هزینه ایاب و ذهاب با اتوبوس به مرزها دو برابر شرایط عادی باشد چون اتوبوس ها مجبورند با صندلی خالی برگردند.»
شاید این اتفاقات و این فرصت طلبی های بالادستی از عشق و ارادت مردم به حضرت سید الشهدا(علیه السلام) چیزی است که باعث نارضایتی این سالها و روزهای مردم شده است و باعث شده آنها از انجام دستورالعمل ها و محدودیت های بالادستی امتناع کنند.
