گروه فرهنگی سراج24: سه روز از آغاز اکران‌های جشنواره بین‌المللی فیلم فجر گذشته است. تا ساعتی دیگر جشنواره سی‌وپنجم چهارمین روزش را آغاز خواهد کرد و آثارش را در معرض نقد و بررسی کارشناسان سینمایی قرار می‌دهد.
جشنواره در سال‌های گذشته روزهای آغازین خسته کننده‌ای را برای تماشاچیان و منتقدان رقم زده بود. شروعی تلخ و ناامید کننده. اما در دو روز گذشته دو کارگردان فیلم اولی، تنور جشنواره را حسابی داغ کردند.
«تابستان داغ» ساخته ابراهیم ایرج زاد و «ویلایی‌ها» ساخته منیره قیدی در دو روز متوالی گرمابخش جشنواره فجر بوده‌اند.
فیلم «تابستان داغ» ابراهیم ایرج زاد یک فیلم اجتماعی دقیق و روانی است. فیلم رویکرد مذهبی مطلقی ندارد اما با زیرکی احیا کننده ارزشهای اعتباری خانواده است. فیلم برجسته‌ای که انگار در متن جریان روشنفکری ساخته شده اما تاثیر فیلم در مواجه با مخاطب ، از هزاران فیلم ارگانی، نهادی و سفارشی بیشتر است. این فیلم شاخص تمام مفاهیم سینمای استراتژیک اجتماعی را در متنِ روایتش دارد. بچه‌ای که به نظر مادر، مانعی بر سر راه پیشرفت شغلی او به حساب می‌آید. به همین خاطر است که سارا (مینا ساداتی) وقتی از حاملگی دومش باخبر می‌شود از فرط غصه، گریه می‌کند. شوهر او ایمان (علی مصفا)، البته آدم خوب و زحمت‌کشی است. در عوض در خانوادۀ سطح پایین نسرین و فرهاد، مادر است که برای حفظ خانواده تلاش می‌کند و شوهر با ترک سیگار قصد دارد خطاهای گذشتۀ خود را جبران کند. فیلمنامه از قوت خوبی برخوردار است و جزئیات فراوان برای منطقی و باورپذیر شدن داستان در آن لحاظ شده است.
تابستان داغ روایتگر یک بازگشت ارزشمند از نمایش آدم‌های کافه‌گرد خیابان انقلاب در مرکز تهران به نمایش زندگی واقعی و سنتی خانواده ایرانی است.
شب گذشته فیلم سینمایی «ویلایی‌ها» به کارگردانی منیره قیدی در کاخ جشنواره روی پرده رفت. سعید ملکان تهیه‌کننده این فیلم است که سال گذشته با فیلم «ابد و یک روز» بسیاری از جوایز و سیمرغ‌های جشنواره را دریافت کرد. او حالا با یک فیلم دیگر و با یک کارگردان فیلم اولی دیگری کاری کرده است کارستان!
«ویلایی‌ها» نمایش دهنده خانه‌های سازمانی است که در جنوب کشور ساخته شد تا خانواده فرماندهان جنگ در آن زندگی کنند. تمام صحنه های فیلم در جنوب کشور (اندیمشک) فیلمبرداری شده است. فیلم درباره زندگی همسران فرماندهان جنگ است که در سال های ۶٢ و ۶٣ روایت می شود. موضوعی که تاکنون سینمای ایران کمتر به آن پرداخته است.
«ویلایی‌ها» بخاطر کارگردانی یک زن بازهم توانسته با نمایش عالی احساس و عواطف زنانه، تجربه موفق «شیار 143» ساخته نرگس آبیار را تکرار کند.
ثریا قاسمی، بازیگر فیلم «ویلایی‌ها» است که بعد از مدت‌ها با این فیلم به سینما برگشته است. او معتقد است:«این فیلم را از صمیم قلب دوست دارم، زیرا فیلمنامه متفاوتی دارد. نگاه خاصی به جنگ در فیلم می‌شود. حضور زنان در «ویلایی‌ها» پررنگ است. نگاه این فیلم جهانی است و به موضوعات روز دنیا می‌پردازد. جنگ مهم‌ترین معضل امروز بشر است. امیدوارم توانسته باشیم در این فیلم به‌خوبی به موضوع موردنظر بپردازیم.»
