اوقات شرعی تهران
اذان صبح ۰۴:۲۸:۵۶
اذان ظهر ۱۲:۰۹:۵۹
اذان مغرب ۱۸:۴۱:۵۵
طلوع آفتاب ۰۵:۵۴:۴۷
غروب آفتاب ۱۸:۲۳:۴۵
نیمه شب ۲۳:۲۶:۵۰
قیمت سکه و ارز
۱۳۹۱/۱۱/۱۴ - ۱۲:۵۳

لزوم بازنگری ارشاد درباره ممیزی سکانس آخر «گناهکاران»

نظر ارشاد و شکل ممیزی گناهکاران باعث شده فیلمی که طبق قاعده این گونه از سینما باید به سرانجامی دست یابد که مخاطب احساس امنیت و آرامش داشته باشد مخاطب را با قاتلی رها و آزاد مواجه می کند.

لزوم بازنگری ارشاد درباره ممیزی سکانس آخر «گناهکاران»

 

به گزارش «سراج24»؛  فرامرز قریبیان با «گناهکاران» به فهرست سینماگرانی پیوست که هم در بازیگری و هم در کارگردانی کارنامه‌ قابل‌قبولی دارند. شاید یکی از دلایل آن صبر کردن و انتخاب فیلمنامه موثر و مناسب با پیچیدگی های لازم و استفاده از قواعد موفق و درست ژانر بوده است.
 
قریبیان داستان فیلم را با قتل مشکوک دختر جوانی آغاز می کند. دختری که در یک خانواده از هم پاشیده شرایط مساعد و مناسبی را تجربه نکرده است و اداره آگاهی و جنایی به دنبال قاتلی هستند که دختر را به شکلی کاملا غیرمعمول به قتل رسانده و قطره ای از خون در بدن او دیده نمی شود.
 
تماشاگر با فیلم همراه می شود و اتفاقات به گونه ای در کنار هم چیده شده است که کشش لازم را داشته و مخاطب لحظه ای از فیلم و وقایع آن غافل نمی شود. روایت های مختلف افراد از فرد مقتول به خوبی در فلاش بک ها دیده می شود و کارگردانی یک دست و روانی را شاهد هستیم.
 
شخصیت ها از قشرهای مختلف جامعه در داستان تنیده شدند و هریک بخشی از زندگی مقتول را برای تماشاگر بازگو می کنند و مخاطب از نگاه آنها به مقتول نزدیک می شود.
 
سرگردهای مامور نیز هریک به درستی به مخاطب معرفی می شوند.ایفای نقش سرگرد «نادر روانگر» که در طول فیلم مخاطب با او به واسطه هوشمندی فیلمنامه نویس و انتخاب نریشن احساس نزدیکی و همذات پنداری می کند به عهده رامبد جوان سپرده شده است که بازی روان و زیبایی را در کنار فرامرز قریبیان ارایه می دهد.
 
فیلمنامه نویس و کارگردان هر دو در ارایه یک فیلم پلیسی به درستی عمل می کنند و قواعد این گونه از سینما را رعایت کرده و در فاصله های مشخص مخاطب را با ارایه یک داستان فرعی به جا و مناسب تا آخر فیلم با خود همراه می کنند اما در اکثر فیلم های از این دست قاتل که گناهکار اصلی به شمار می آید به مجازات خود خواهد رسید تا اقتدار پلیس حفظ شده و مخاطب در وجودش احساس امنیت و آسایش را داشته باشد اما این بار اداره نظارت و ارزشیابی به جای هدایت مخاطب به سمت راه صواب و امنیت، آن را در یک سردرگمی رها می کند. این نظارت سلیقه ای که متاسفانه از ابتدای سال در بسیاری از فیلم ها شاهد آن هستیم این بار گریبان فیلم پلیسی سینمای ایران را گرفت. فیلمی که طبق قاعده این گونه از سینما باید به سرانجامی دست یابد که مخاطب احساس امنیت و آرامش داشته باشد اما هم اینک  با نظارت ناصحیح به فیلمی تبدیل شده است که مخاطب را  با قاتلی رها وآزاد  مواجه می کند که ممکن است  دست به عمل خودسرانه دیگری بزند و راهی ناصواب را پیشه بگیرد.
 
در حال حاضر پایان بندی داستان که نظر وزارت ارشاد است باعث شده تا تماشاگر از خود این سوال را بپرسد که این قاتل چه زمانی و چگونه باید به سزای عملش برسد و این جامعه که در فیلم به تصویر کشیده شده است چه زمانی رنگ امنیت وآسایش را خواهد دید. در حالیکه فیلمساز در نسخه اصلی عاقبت کار قاتل را به درستی نشان داده است و پایانی منطقی برای داستانش در نظر گرفته است.
 
اگر اداره نظارت و ارزشیابی مانند نام فیلم که در ابتدا «قصاص»  و به «گناهکاران» تغییر یافت سلیقه ای عمل نمی کرد شاید ما می توانستیم مدعی باشیم که چهارمین اثر فرامرز قریبیان با فیلمنامه پسرش  بر اساس قواعد و اصول این گونه از سینما عمل کرده و در نهایت نیز قاتل با رسیدن به سزای عملش، نویدبخش اقتدار پلیس بودیم و مخاطب و جامعه را به سمت امنیت و آرامش سوق می داد.
 
 
 
البته مسئولان ارشاد می توانند با گرفتن بازخورد از مخاطبانی که در این مدت فیلم را تماشا کرده اند این نظر را دریابند.
اشتراک گذاری
نظرات کاربران
هفته نامه الکترونیکی
هفته‌نامه الکترونیکی سراج۲۴ - شماره ۲۴۴
اخرین اخبار
•••
•••
•••
•••
•••
•••
•••
•••
•••
•••
•••
•••
•••
•••
•••
•••
•••
•••
•••
•••