سرویس سیاسی «سراج24»- علیرضا بخشی: متاسفانه سوء برداشت ها از صحبت های اخیر آقای عسگر اولادی موجب شده تا هر جناح و گروهی کلام وی را به نفع خود مصادره کند.
فارغ از صحیح یا غلط بودن صحبت های عضو ارشد حزب موتلفه و این سیاستمدار با سابقه انقلاب ، سوء استفاده امروز برخی جریان های سیاسی در بازگو کردن و القای نظرات سیاسی خود اندکی غیر اخلاقی و ناعادلانه می نماید.
طی چند روز اخیر برخی از فعالان نه چندان مشهور اصلاح طلب با عنوان نامه چند تن از فعالان اصلاح طلب به عسگراولادی اقدام به انتشار مواضع و دیدگاه های خود کرده اند که پرداختن به آن ها قابل چشم پوشی نیست.
در این نامه که افرادی هم چون ، ابراهیم اصغر زاده ، الیاس حضرتی ، محمد جواد حق شناس ، سعید لیلاز ، رضا نوروز زاده ، مسعود سلطانی فر و اسماعیل دوست زیر آن را امضا کرده اند ، وضعیت ایران در عرصه بین المللی را اسف بار خوانده و عنوان کرده اند که برخی گزافه گویی ها و ماجراجویی ها عرصه را بر مردم تنگ کرده است.
این افراد در نامه خود شرایط و تدبیر برخی از کشورهای عرب همسایه را دلیلی بر پیشرفت و مایه حسرت ملت مسلمان ایران عنوان کرده و معتقدند این کشور ها با تعامل های خود به بازیگران بزرگ بین المللی تبدیل شده اند.
از سویی دیگر محیط داخلی این کشورها و پیشرفتی که بدست غربی ها حاصل شده است را دلیلی بر حیرت و گزیدن انگشت حسرت بسیاری از مسافران ایرانی عازم این دست کشورها می دانند.
نکته مهم آن جاست که در این نامه با توجه به تحولات اخیر در منطقه خاورمیانه ، به اعتقاد این عده ی قلیل، موسم جدید و نجوای بیداری اسلامی که به گوش می رسد ، فرجام خوشی برای ایران نخواهد داشت.
در چنین شرایطی که ما 33 سال در برابر خواست استکبار ایستاده و هر بار سعی کردیم ، از وابستگی و تعلق به آنها فاصله بگیریم چه شده است که یک عده ای امروز ، پیشرفت برخی همسایه های عربی که فقط به خاطر نفت و دلارهای پادشاهان مرتجع عربی مورد اقبال غرب قرار گرفته اند و روز به روز با از دست دادن سرمایه های ملی خود ، وابسته و وابسته تر می شوند ، مایه حسرت و شگرف ما شده اند.
آن چه که از تحولات منطقه ای بر می خیزد ، دیکتاتوری محضی بود که سالهای سال ، حکومت یکی سری وابسته مثل حسنی مبارک و بن علی و غیره را در خود پرورش داده بود نه حکومت دموکراتیکی که امروز یک عدهای علیرغم خیانت های بزرگی که به ملت کرده اند ، هم چنان نفس می کشند و متکبرانه نطق می کنند و خواهان حضور پررنگ در عرصه سیاست هستند.
اگر اندکی میانه رو باشیم و خواست مردم را بر خواست خود ترجیح بدهیم ، هیچ گاه خودکفایی را به وابستگی نمی فروشیم ، و این وابستگی را پیشرفت و مایه حسرت تلقی نمی کنیم.
با نگاهی خاکستری ، دقیق و عمیق به مسائل سیاسی ، اجتماعی و فرهنگی این روز های کشور ، مطمئننا یکی از کشورهای آزاد جهان هستیم که حتما باید برخی نظرات و افعالمان اصلاح شود و به قولی بدانیم که پیغمبر و معصوم نیستیم.
افراطی بودن در دوسوی سیاست و جریان سیاسی کشور ، مانند دودسته قیچی عمل کرده و کار خود را تکمیل می کنند که هردو به ضرر کشور و مصلحت نظام است.
