به گزارش سراج24، حضرت آیت‌الله مظاهری گفتاری درباره اقتصاد اسلامی وتجمل گرائی بیان کرده است.
متن گفتار ذکر شده بدین شرح است:
اقتصاد اسلام ما زندگی را منقسم میکند به سه قسم:
زندگی ضروری، زندگی رفاهی، زندگی تجملگرائی و اسراف‌گرائی و تبذیرگرائی
اقتصاد اسلام زندگی ضروری را دوست ندارد و می‌خواهد همه در رفاه باشند و وعده داده است اسلام عزیز یعنی قرآن و روایات اهل‌بیت و فقه اسلام، که اگر اقتصاد اسلام پیاده شود، برای همه یک زندگی رفاهی پیدا خواهد شد. از زندگی ضروری بالاتر، زندگی به اندازۀ رفاه و آسایش است. این وعدۀ قرآن و وعدۀ خدا و پیغمبر و فقه اسلام است؛ لذا زندگی ضروری یعنی بخور و نمیر و اینکه انسان‌ها در مضیقه باشند و اسلام دوست ندارد و دوست ندارد مردم در مضیقه باشند و راه را تعیین کرده که همه نباید در مضیقه باشند، چه در زندگی فردی و چه در زندگی خانوادگی و چه در زندگی اجتماعی. همه باید در رفاه باشند. هم از نظر خوراک و پوشاک و مسکن و ازدواج، یعنی زندگی فردی و خانوادگی و هم از نظر اجتماع یعنی عمران و آبادی و بالاخره شهر زیبا و روستای زیبا؛ و به اندازۀ رفاه آن شهر و دِهات دارد. حتی احتیاج به دیگران هم ندارد.
اما اسلام می‌گوید باید همه مواظب باشیم، چه در زندگی فردی و چه در زندگی خانوادگی و چه در زندگی اجتماعی اسراف نباشد و زیاده روی نباشد و بالاتر از این، تبذیر نباشد یعنی تجملگرائی و ریخت و پاش نباشد و اینکه بدون جهت مال را صرف نکند در چیزی که فایده ندارد و بالاخره به قول قرآن: «إِنَّهُ لاَ یُحِبُّ الْمُسْرِفِینَ«[۱]؛ خدا افراد زیاده‌رو و افرادی که اسراف در زندگی دارند، دوست ندارد، حتی در آیه‌ای خیلی داغ دارد که: «إِنَّ الْمُبَذِّرِینَ کَانُوا إِخْوَانَ الشَّیَاطِینِ»[۲]؛ کسانی که تجمل‌گرا هستند، اصلاً مسلمان نیستند و اصلاً آدم نیستند و اینها تابع شیطان و برادر شیطانند و معلوم است برادر شیطان یعنی آدم بیخودی. یعنی آدمی که جهنمی است. همین‌طور که شیاطین جهنّمی هستند، این نیز جهنمی است و ضررها دارد. اول ضرری که تجملگرائی دارد، اینست که صرف امکانات بیهوده دارد. به عبارت دیگر، پول را خرج میکند و در مقابلش باید استفاده داشته باشد اما استفاده ندارد. بلکه به غیر از افتخارهای بیجا و غرورها و بالاخره اختلاف طبقاتی‌ها چیزی ندارد و همه باید مواظب باشیم که تجمل‌گرا نباشیم.
قرآن می‌فرماید: «وَ لاَ تُبَذِّرْ تَبْذِیراً»[۳]، حتماً باید مواظب باشیم تبذیر نداشته باشیم. یعنی ریخت و پاش، یعنی به هدردادن مال و به ازای آن چیزی پیدا نکردن. مثال روشنش در زمان ما این مسافرت‌هاست. یک سال صدمه می‌کشد و جمع‌آوری میکند و قرض میکند برای اینکه بتواند چند روزی دوره بیفتد و این مسافرت‌ها ضررها دارد. لاأقل پانصدنفر کشته می‌دهد. همین امسال آمار دادند سیصد نفر تا حال کشته داده است. لاأقل یک میلیون تصادف می‌دهد. خیلی از تصادفی‌ها اگر مرده بودند بهتر بود، برای اینکه یک عمر باید فلج و مریض در خانه بمانند. چه خرج و مخارج عجیبی و میلیاردها خرج این مسافرت چند روزه می‌شود که اگر همین پول را به راستی به جا مصرف کنند، خیلی از دردهای اقتصادی را می‌توانند دوا کنند. لذا این تجملگرائی، اول مصیبتش ضرر است، آن هم ضرری به این معنا که در مقابلش نفعی نیست.
چند روزی این طرف و آنطرف می‌رود و بعد خسته و با جیب خالی برمی‌گردد و در آن یکساله باید جبران آن چند روز را داشته باشد و قرآن می‌فرماید این تجملگرائی مصیبت است و فقه اسلام می‌فرماید ملتی که تجمل‌گرا شد، این ملت محتاج است. این ملت اختلاف طبقاتی برایش پیدا می‌شود و بالاخره این ملت بسیاری از آنها از نظر خوراک و پوشاک و مخصوصاً از نظر ازدواج و از نظر خانه در مضیقه شدید واقع می‌شود. الان قضیۀ مسکن قضیۀ فوق‌العاده بغرنجی شده و هشتاد درصد افراد ازدواج نمی‌کنند برای اینکه خانه ندارند و خیلی‌ها به آنها زن نمی‌دهند برای اینکه خانه ندارند. خانه شده جزء لوازم ازدواج. و اصلاً اگر اقتصاد اسلام پیاده شود، بی‌خانه نباید باشد.
زمانی می‌گفتم روایتی از امیرالمؤمنین«سلام‌الله‌علیه» داریم که علام مجلسی«رحمه‌الله‌علیه» هم در بحار نقل میکند. آن حضرت در نماز جمعه در مقابل دوست و دشمن می‌فرماید: ای مردم من در این ریاست و در این خلافتم وضع مردم را از نظر اقتصاد رساندم به آنجا که همه از نظر خوراک و پوشاک و مسکن و ازدواج در رفاهند. در آن روایت دارد امیرالمؤمنین می‌فرمایند: حتی برایتان آب هم آوردم.[۴] معلوم می‌شود کوفه آنوقت خشکسالی و کم آبی داشته و امیرالمؤمنین «سلام‌الله‌علیه» از دجله آب آورده است. بالاخره این روایت می‌گوید امیرالمؤمنین «سلام‌الله‌علیه» مدعی شده که اقتصاد اسلام را پیاده کردم و مردم از نظر خوراک و پوشاک و مسکن و ازدواج در رفاهند. معلوم می‌شود که این می‌شود، اما نمی‌خواهیم و نخواستن ما در اثر تبعیض است و در اثر اسراف‌گری و در اثر تجملگرائی است.
