به گزارش سراج24، با توجه به اهمیت کتاب و کتابخوانی، انتشارات سوره مهر با هدف تقویت ارتباط مخاطب با نویسنده و ارتقای فضای نشر و حوزه فرهنگی انقلاب اسلامی، غرفه مجازی سه بُعدی با عنوان «انتهای راهرو ۲۷» با بیش از دو هزار عنوان کتاب راه‌اندازی کرده که در این نمایشگاه آثار تعدادی از نویسندگان یزدی از جمله رمان «واو» نوشته اسماعیل واقفی نیز ارائه شده است.
این نویسنده به بیان دیدگاه و نظر خود درباره این نمایشگاه مجازی و نشر کتاب پرداخته که در ادامه می‌خوانید.
نظر شما درباره بزرگ‌ترین نمایشگاه مجازی کتاب کشور که به همت انتشارات سوره مهر برپا شده چیست؟
از دست‌اندرکاران انتشارات سوره مهر به خاطر برگزاری چنین نمایشگاهی قدردانی می‌کنم. این حرکت به‌خصوص تخفیف مناسب، امضای کتاب توسط نویسنده و ارسال رایگان آثار، ایده خردمندانه و هوشمندانه‌ای بود. همچنین از کسانی که دغدغه کتاب‌آفرینی، کتابخوانی و نشر کتاب دارند به ویژه انتشارات سوره مهر که خوراک سالم برای ذهن بچه‌های این مملکت آماده می‌کند تشکر می‌کنم و امیدوارم این روند ادامه داشته باشد.
یکی از نکات قابل توجه این نمایشگاه دسترسی خوب و آسان به آثار است؛ با کمترین معطلی با چند کلیک می‌شود به کتاب دلخواه دست پیدا کرد، البته به نظرم ورود به سایت و دسترسی به آثار باید از این هم راحت‌تر و ساده‌تر باشد.
این حرکت فرهنگی چه کمکی به تقویت ارتباط مخاطب با نویسنده می‌کند؟
در شرایط کرونایی و تعطیلی کتابخانه‌ها جای چنین حرکت‌ها و اقدامات ارزنده‌ای در جامعه خالی است. وقتی کتابت را در نمایشگاه می‌بینی و به دیگران معرفی می‌کنی یک خون تازه و روح تازه‌ای است که به جامعه فرهنگ و ادب دمیده می‌شود. به یقین با این شیوه، ارتباط با مخاطب بیشتر خواهد شد؛ دقیقا مثل مغازه‌ای که جنسی را پشت ویترین یا داخل انبار بگذارد. اگر کتاب‌ها را فراموش کنیم مخاطب هم سراغشان نمی‌رود چون به آن‌ها دسترسی ندارد. اما وقتی در دسترس باشند ارتباط هم خود به خود ایجاد خواهد شد و من تا جایی که توانستم در خصوص این نمایشگاه مجازی به دوستان اهل کتاب و علاقه‌مندان اطلاع‌رسانی کردم تا از این فرصت به نحو احسن استفاده کنند.
موضوع کتاب «واو» درباره چیست و علاقه‌مندان چگونه می‌توانند آن را تهیه کنند؟
رمان «واو» یکی از محصولات و دستاوردهای دوره آموزش داستان‌نویسی حوزه هنری یزد با عنوان «داستان طلاب» بود که از سال 94 شروع و به نتایج خوبی منجر شد. نوشتن این رمان تاریخی و اجتماعی با موضوع سبک زندگی اسلامی‌ـ‌ایرانی حدود دو سال و نیم طول کشید و سال گذشته در 340 صفحه و قطع رقعی به همت واحد آفرینش‌های ادبی حوزه هنری استان یزد توسط انتشارات سوره مهر چاپ و منتشر شد.
«واو» دغدغه مردی را روایت می‌کند که می‌خواهد به دنبال ایده استادش برود؛ ساخت اولین کارخانه لامپ در یزد آن هم زمانی که مردم شهر، هنوز برق را باور نکرده و نپذیرفته‌اند. ماجرا از نصب اولین چراغ برق در یزد در سال 1311 شروع می‌شود. عمران، سمر، سلطان التجار و کافور تعدادی از شخصیت‌های رمان هستند که هر کدام قصه فرعی خودشان را دارند.
کتاب «واو» علاوه بر نمایشگاه مجازی «انتهای راهرو ۲۷» در حوزه هنری یزد و نمایندگی‌های انتشارات سوره مهر در سراسر کشور در دسترس علاقه‌مندان قرار دارد و من هم از طریق پیام رسان ایتا به نشانی evaghefi@ پاسخگوی پرسش‌های مخاطبان هستم.
چطور شد که به نویسندگی علاقه‌مند شدید؟
من در سال 1366 در یزد به دنیا آمدم. در دانشگاه، فیزیک خواندم. در امتداد تحصیلات، وارد حوزه علمیه شدم که همچنان ادامه دارد. در میان دوستان و هنرمندان بیشتر از اینکه به نویسنده بودن شناخته شده باشم، مرا به عنوان طراح گرافیک می‌شناسند. علاقه شخصی‌ام بیشتر گرافیک و سپس مطالعه و نوشتن است. بیشتر به تاریخ علاقه‌‌مندم و دوست دارم در این‌باره بنویسم چرا که تاریخِ گذشتگان، کلید حل معمای آیندگان است و بشر اگر گذشته را بفهمد آینده را خواهد فهمید.
علاقه‌ام به نویسندگی به دوران نوجوانی و نوشتن خاطرات روزانه و شروع رمان‌نویسی نیز به کارگاه‌های داستان طلاب حوزه هنری باز می‌گردد. مطالعه رمان از ملزومات نویسندگی است و سعی می‌کنم هفته‌ای یک رمان یا کتاب داستان بخوانم البته خواندن رمان‌هایی که رهبر معظم انقلاب پیشنهاد داده‌اند برایم در اولویت است.
در حال حاضر مشغول نوشتن چه اثری هستید؟
اکنون یک اثر با موضوع تاریخی آماده بازنویسی دارم. ماجرا در مورد یک دختر دانشجوی رشته پزشکی است که در سال 1341 به ایران باز می‌گردد و درگیر اتفاقاتی در گذشته می‌شود و ...
به نظر شما امروز رسالت نویسندگان و هنرمندان انقلابی چیست؟
به نظر من نویسنده یا هنرمند باید مانند یک فیلتر عمل کند. کار فیلتر جداسازی پاک از ناپاک و خالص از ناخالص و درست از نادرست است. هنرمند نباید منفعلانه فقط روایت‌گر مسائل و مشکلات جامعه خود باشد. باید پالایش کند؛ ابتدا روحش را و سپس اتفاق‌هایی که می‌خواهد روایت کند.
در هیاهوی رسانه‌ای امروز، جنگ، جنگ روایت‌هاست و هر رسانه‌ای بر اساس دیدگاه خاصی به مسائل و رویدادها می‌پردازد، اما در این میان هنرمند باید بداند که چه چیزی را بگوید و چطور بگوید، باید بداند اولویت چیست و آنگاه درصدد خلق اثر برآید. اگر نویسنده یا هنرمندی توانست به این بایدها و نبایدها جامه عمل بپوشاند مسیر درست را پیدا کرده و باید آگاهانه و با بصیرت در این راه گام بردارد.
و حرف آخر
مطالبه من به عنوان یک نویسنده از مسئولان فرهنگی این است که جایگاهشان را قدر بدانند و تا می‌توانند برای این انقلاب کار کنند که کاری مهم‌تر از پالایش فرهنگ نیست و درخواستی از فعالان فرهنگی و ادبی که بیش از پیش وارد جریان ادبیات و داستان شوند، خوراک رسانه‌ای برای جامعه تولید کنند و در جهت تربیت نسل‌های آینده همت گمارند زیرا مشکل امروز ما بیشتر از اینکه کمبود امکانات باشد کمبود همت و انفعال جوانان است و باید در این زمینه به یاری خداوند گام‌های بلندتری بر داریم.
علاقه‌مندان برای بازدید از آثار غرفه مجازی «انتهای راهرو ۲۷» می‌توانند تا 8 تیرماه به سایت http://27.sooremehr.ir / مراجعه کنند.
