به گزارش سراج24، «ناصر حسین عربستانی» در 25 دی سال 1339 در شهرستان الیگودرز و در خانوادهای مذهبی متولد شد.
در دوران کودکی بر اثر سقوط از بلندی فرق سرش به سختی شکاف خورد به گونهای که پزشکان از درمانش عاجز بودند. خانوادهاش او را به پابوس امام رضا (ع) بردند و ناصر عمر دوبارهای از امام رضا (ع) هدیه گرفت.
علاوه بر تحصیل در دوران ستمشاهی، فعالیت های زیادی داشت. به گونهای که بارها از طرف ساواک دستگیر و راهی زندان شده بود و مورد شکنجههای دردناک قرار گرفته بود.
ناصر با دیگر برادران جوان که شور انقلاب در آنان شکوفا شده بود در همان اوایل انقلاب به پاسداری از انقلاب پرداختند و شبها تا صبح در میعادگاه عاشقان الله که مساجد و پایگاهها بود به پاسداری میپرداختند تا مبادا خود فروختگان دسیسهای ایجاد کنند.
به دنبال آن انجمنهای اسلامی و نهالهای انقلابی در مساجد رشد کرده و با ایجاد برنامههای تبلیغاتی و جلسات رشد عقاید اسلامی پا گرفت و ناصر با دیگر دوستانش به تأسیس انجمن اسلامی مسجد طالقانی همت کرد.
تا جایی که در توان داشت در رفع حوائج مستمندان تلاش میکرد. با وجود این که سنش به حد سربازی نرسیده بود، به علت علاقه ی وافری که به شهادت داشت، شناسنامهی خود را تغییر داد و عازم خدمت سربازی در جبهه های نبرد شد.
در آخرین سفر خود شبی را در اهواز مهمان یکی از اقوام بود. با شنیدن خبر حمله قریب الوقوع از طریق القدس، با شور و اشتیاق فراوان، غسل شهادت کرده و عازم خط مقدم شد.
در همان عملیات که منجر به آزادسازی بستان شد 8 آذر سال 1360 در حالی که خدمهی تانک بود بر اثر اصابت موشک به تانک حامل وی به درجه رفیع شهادت نائل آمد.
وصیت نامه شهید:
به نام خدا، یاری دهنده مظلومان و در هم کوبنده ستمگران.
از داخل سنگر تاریک و کوچک به امامت امت سلام میکنم، این چند خط وصیت را زمانی مینویسم که من هنوز به آرزوی خودم دست نیافتهام.
امیدوارم که پیروز شوم. امیدوارم بتوانم با یک پیروزی کامل یا جزئی برای خدا و اسلام و قرآن، جان بیارزشم را به الله، آفرینندهی خود تسلیم کنم.