به گزارش سراج24، در این برنامه که فردا ساعت 18 و سی با امکانات دولتی برگزار می شود قرار است محمدآرزم و هماتفتی از کتاب جدیری رونمایی کنند.
جدیری سابقه روشنی در حمایت از همجنسگراها و ترجمه کتب همجنسگرایی دارد.
جدیری در گفت وگو با یکی از سایت های ضد انقلاب راجع به نگاهش به همجنسگرایان چنین می گوید: " موقعی که پیشفروش کتاب شروع شد، روی فیسبوکام نوشتم که با وجودیکه همجنسگرا نیستم، از اینکه بعد از ترجمهی این کتاب و با توجه به مطالبی که در این سالها دربارهی همجنسگراها نوشتهام کسی فکر کند که من تمایلات همجنسخواهانه دارم ابایی ندارم. چون همجنسگرایی که ننگ و عار نیست که من بترسم کسی در موردم چنین فکری بکند ".
و همچنین در اعتراض نوع نگاه منفی جامعه به همجنسگرایی میگوید" جامعهی عادی چهکار به کارِ تختخوابِ مردم دارد؟ "! و همچنین تلاش میکند تا به خوانندگان القا کند که تعداد همجنسگرایان در جامعه، رقم بالاییست:" این همه کارمند، معلم، مهندس، پزشک، هنرمند، روزنامهنگار، مبارز وجود دارد که همجنسگرا هستند "!
«آبی گرمترین رنگ است» یک داستان کمیک استریپ اثر ژولی مارو، نویسنده و نقاش فرانسوی است. فیلم «زندگی آدل» به کارگردانی، نویسندگی و تهیهکنندگی عبداللطیف کشیش بر اساس این کتاب ساخته شد. سپیده جدیری این کتاب را ترجمه کرده و نشر ناکجا هم اخیراً آن را به دو شکل کتاب الکترونیک و چاپی منتشر کرده است
وی در پاسخ به سوال مصاحبه کننده راجع به نحوه برخورد جدیری درقبال دعوت پسرش از دوست دختر خود برای حضور در منزل خانوادگیشان، می گوید: "خوشحال میشوم اگر آنقدر با من احساس صمیمیت کند که آن کسی را که عاشقش است به خانهمان دعوت کند. جنسیت، نژاد، مذهب و ملیت آن شخص هر چه میخواهد باشد فرقی به حالم نمیکند"
وی با اظهاراتی ناصحیح درباره همجنس گرایی می گوید: در مورد علنی نکردنِ موضوع، اگر در جایی مثل ایران باشد که اقلیتهای جنسی را خطر اعدام تهدید میکند، با تو موافقم. ولی اگر فقط از ترس قضاوت دیگران باشد، نه. عین این میماند که من از ترس قضاوت دیگران، موضوع اوتیستیک بودنِ آریو را پنهان کنم. وقتی پنهان میکنیم یعنی از آن ویژگی خجالت میکشیم و خودمان را کمتر از بقیه میدانیم. پدر و مادرها هم وقتی بچهای را به دنیا میآورند باید آمادگی این را داشته باشند که آن بچه هر ویژگیای (منظورم ویژگی ذاتیست نه اکتسابی) میتواند داشته باشد، آنها هم اگر واقعا عاشق فرزندشان هستند باید مقابل درک نادرستِ اجتماع، محکم بایستند.
اما نکته قابل توجه این است که چگونه مسئولین فرهنگی مجوز برگزاری نشست بررسی شعر کسی که علنا با مبانی دینی و عرفی کشور مخالفت کرده است، را صادر می کنند. آن هم در مجموعه دولتی باغ موزه زندان قصر و استفاده از امکانات دولتی!
انتهای پیام/
منبع:خبرنامه دانشجویان ایران