به گزارش سراج24،شاید جا و زمان مناسبی نباشد برای فهرست کردنِ محرومیت‌های جنوب کرمان؛ این کار را هم نخواهم کرد، اما باید بدانید فهرستِ انباشتۀ محرومیت‌ها، کار امدادرسانی به مردم این منطقه در سیلِ اخیر را دشوار کرده است.
تکل‌حسن در جنوب کرمان واقع شده و کافی است خودتان «محرومیت‌های رودبار جنوب» را در گوگل جست‌وجو کنید.
مسئولان هشدار داده بودند که سیل می‌آید، اما مردم اعتنا نکردند، چرا؟
اول اینکه هشدارهای نوبت‌های قبلی همه بی‌جا بوده‌اند و «کار جدی نشده»، دوم اینکه مسئولان به «هشدار» بسنده کردند و اقدامی برای تخلیۀ مردم صورت ندادند، یعنی گفتند مردم باید منطقه را تخلیه کنند و منتظر شدند که مردم چنین کنند.
زار و زندگیِ مردم، همان چند رأس گوسفند و خرده وسایلِ محقر زندگی است که طبیعی است تا کار جدی نشود، رهایشان نخواهند کرد.
آن مسئول چرا همین اندازه نمی‌فهمد و چرا نمی‌فهمد که وقتی حرف‌هایی که دو پولِ سیاه هم نمی‌ارزد تحویل مردم دادی، مردم حرفت را نمی‌خرند، دودش به چشم مردم می‌رود، اما «مسئول» کیست؟
حالا کار جدی شده، هلیل‌رود طغیان کرده و جازموریان را به باتلاقی بدل کرده که دیارالبشری نمی‌تواند در آن گام بزند.
مردم در محاصرۀ سیل گیر کرده‌اند، راه‌ها همه بسته شده، سطح آب مدام بالا می‌آید.
ستاد مدیریت بحران استان کرمان کار را دست گرفته است، اما به منطقه آشنا نیست و حرفِ کسانی را هم که به منطقه آشنا هستند به گوش نمی‌گیرد.
همۀ امکانات را برداشته و برده‌اند به نقطه‌ای که عملاً امکان شکستنِ محاصره از آن نقطه وجود ندارد، زمین‌گیر شده‌اند.
جمعی از مسئولان محلی و مردم رفته‌اند و راه و چاه را نشانشان داده‌اند، اما آقای ستاد مدیریت بحران «لجبازی» می‌کند، این عبارت را یکی از مردمی که برای امدادرسانی به آنجا رفته به کار برده است. چیز غریبی هم نیست.
سطح آب مدام بالا می‌آید و قوۀ عاقله‌ای که باید تدبیر و بحران را مدیریت کند ، زمین‌گیر شده است.
گزارش‌هایی که به رسانه‌های محلی داده می‌شود، گزارش‌هایی از جنس بیلانِ کاری است، رسانه‌های سراسری به گزارشِ رسانه‌های محلی و مسئولان بسنده می‌کنند.
به این ترتیب، ماجرا در مارپیچی از اطلاعاتِ غلط، نمایش‌های نادرستِ رسانه‌ای و سکوت، پیچیده‌تر می‌شود.
اوضاع در جازموریان خوب نیست. کسی کاری بکند!
منبع:فارس
