پرونده رون آراد سی ساله شد
هواپیمای رون آراد سی سال پیش در جنوب لبنان سقوط کرد و از آن زمان تا کنون پرونده این موضوع به عنوان یک رویداد بی سابقه همچنان بدون حل باز مانده است و شکست و ناتوانی بخش اطلاعات و عملیات ارتش صهیونیستی در نجات وی را نشان داد.
در زمانی که «اسحاق رابین » وزیر جنگ این رژیم بود، رهبران سیاسی اسرائیل نتوانستند این خلبان صهیونیست را در ازای پرداخت هر مبلغی، بازگردانند.
پرونده سربه مهر رون آراد
در همین ارتباط «عاموس هرئیل » تحلیلگر نظامی روزنامه هاآرتص به مناسبت سی امین سالگرد سقوط هواپیما و اسارت رون آراد، این قضیه را از زاویه تاثیری که بر درک صهیونیست ها برجای گذاشته، بررسی کرده و به مهم ترین و بارزترین نکات اصلی پرونده اشاره دارد که موجب شده این ماجرا تا اکنون به شکل یک معمای حل نشده باقی بماند.
به نوشته این تحلیلگر اسرائیلی، نهادهای امنیتی اسرائیل پیش بینی می کنند که این معما در سال های آینده نیز حل نشود و در نتیجه سرنوشت آراد و اینکه چه اتفاقی برایش افتاده است، بی پاسخ بماند.
خودداری مسئولان اسرائیل از اعلام رسمی مرگ آراد
با اینکه نهادهای اطلاعاتی اسرائیل از سال ها پیش ارزیابی کرده اند که آراد دست کم 20 سال قبل در اسارت مرده است، اما رهبران سیاسی اسرائیل از اعلام رسمی مرگ او خودداری کرده اند.
هرئیل در ارزیابی این موضوع اسرائیل گفت: خلاء اطلاعاتی و شانه خالی کردن از معامله با جنبش امل (به خاطر تاکید «نبیه بری» برای آزادی همه اسیران فلسطینی و لبنانی) و باقی ماندن برگ برنده معامله در دست حزب الله به مدت طولانی، شکست هایی است که نه تنها باعث همیشگی شدن معمای آراد شد بلکه در طول سی سال گذشته بر رویکرد رهبران سیاسی و امنیتی اسرائیل نسبت در قبال مسائل مربوط به اسیران تاثیر عمیقی گذاشت.
ماجرای آراد، دروغین بودن شعار «اسرائیل برای اسیرانش هر کاری می کند» را که مایه مباهات صهیونیست ها بود، برملا کرد.
اگرچه هرئیل تاکید می کند حل نشدن معمای آراد ناشی از خلاء اطلاعاتی بوده است که در تمام این سال ها بر پرونده مفقود شدن او سایه انداخته است، اما مسئولان اطلاعاتی اعتراف می کنند که در کنار این خلاء و شکاف اطلاعاتی، فرصت هایی نیز از دست رفته است.
این تحلیلگر سیاسی اسرائیلی به نقل از مسئولان عالی رتبه سابق اطلاعاتی اسرائیل که در تلاش برای روشن شدن سرنوشت آراد شرکت داشتندد، می گوید که در پایان سال 1987 و یا اوایل سال 1988 فرصتی برای مبادله با جنبش امل فراهم شد تا بتوان با استفاده از آن آراد را زنده برگرداند اما نبیه بری در آن زمان آزادی اسیران لبنانی از بازداشتگاه الخیام را خواستار شد.
به گفته معاونان اسحاق رابین وزیر وقت جنگ اسرائیل، وی تصمیم خود را تغییر داد و معامله ای را که «اوری لوبرانی» مسئول هماهنگ کننده امور اسرائیل در لبنان با چند واسطه ترتیب داده بود به تعویق انداخت.
تغییر نظر رابین به این خاطر بود که نبیه بری علاوه بر خواسته های قبلی، آزادی دهها اسیر فلسطینی را از اعضای سازمان آزادیبخش فلسطین که در زندان های اسرائیل بودند، خواستار شده بود.
چرا رابین با درخواست آزادی اسیران فلسطینی مخالفت کرد؟
دلیل مخالفت رابین با این درخواست بری این بود که پس از معامله «احمد جبرئیل» در سال 1985 که در جریان آن 1150 زندانی آزاد شدند که عمدتا فلسطینی بودند و برخی از آنان در انتفاضه اول فلسطین در سال 1987 نقش موثری ایفا کردند و از این بابت افکار عمومی اسرائیل همچنان در شوک به سر می برد.
همچنین برخی دیگر از مسئولان اطلاعاتی اسرائیل که در پیگیری پرونده آراد نقش داشتند، عامل اصلی تغییر موضع اسرائیل را درخواست نبیه بری برای آزادی اسیران فلسطینی دانسته و اعلام کردند که همزمان با شروع انتفاضه اول، تماس های غیر مستقیم با جنبش امل جریان داشت.
برگ برنده حزب الله در مبادله اسیران
به گفته هرئیل، اسرائیل همچنین این فرصت را که با اعلام مرگ آراد، برگ برنده مبادله اسیران را از دست حزب الله خارج کند، از دست داد. زیرادر سال 2005، کمیته وابسته به اطلاعات نظامی اسرائیل نتیجه گیری کرد که آراد مرده است.
«اهارون زئیفی فرکش» رئیس وقت اطلاعات اسرائیل سعی کرد آریل شارون نخست وزیر وقت را به پذیرش این نتیجه گیری متقاعد کند زیرا در این صورت برگ برنده از دست حزب الله خارج می شد، اما شارون مخالفت کرد.
این تحلیلگر مسائل نظامی هاآرتض در ادامه یادآور شد که پرونده آراد در تماس های مختلف با حزب الله چه در پرونده مبادله اسیران در سال 1996، مبادله انصاریه در سال 1997 و یا مبادله «الحنان تننباوم» و سه جسد اسرائیلی در سال 2004 به خاطر فشار افکار عمومی اسرائیل مطرح شد اما هر بار به نوعی این مساله نادیده گرفته و به اعتراض خانواده و دوستان آراد منجر شد.
به گفته وی ، بازتاب پرونده آراد و مبادله اسیران از جمله مبادله «گلعاد شالیط » سرباز اسیر در دست جنبش حماس بر عملکرد ارتش صهیونیستی در جنگ علیه غزه موجب شد افسران ارتش صهیونیستی به سربازان تاکید کنند به هیچ قیمتی نباید اسیر شوند.
