"سیم خاردار"- علی سلطانی وش: یکی از مهمترین مسائلی که بعد از 38 سال از پیروزی انقلاب می توان به جرات گفت که در آن به موفقیت چشمگیر و محسوس رسیده ایم بخش خصوصی سازی در حوزه اقتصاد است که خدا را شکر در آن مردم و مسئولان به پیروزی واقعی رسیده اند. اما توضیحی که در این خصوص باید خدمت علاقه مندان این موضوع عرض کنیم این است که شیوه کار خصوصی سازی مثل بقیه عرصه ها در ایران بسیار متفاوت و خاص می باشد. به طور مثال مثلا اگر میخواهیم یک شرکت بزرگ یا یک مرکز تولیدی یا صنعتی را به بخض خصوصی واگذار کنیم قبل از واگذاری بصصوریت کاملا محرمانه در بین خانواده و دوستان کابینه و نمایندگان کمی کلفت مجلس مطرح می شود که آی دلسوزان نظام به گوش باشید که قرار است فلان جا خصوصی سازی شود با توجه به این که امام راحل فرموده نگذارید این انقلاب به دست نااهلان بیفتد و چه کسی اعل تر از این مسئولان صادق و پاکیزه پس برای واگذاری شما و خانواده و دوستانتان در اولویت هستید سپس در یک حرکت کالا تصادفی و شانسی در مزایده همین خانواده یا دوست آقای وزیر برنده مزایده می شود و آن فلان جا به بخش خصوصی واگذار می شود که چندین حسن و مزیت نیز دارد:
1- اولا اینکه با توجه به این مسوله که مسئولان دلسوزمان می دانند مردم چقدر به خاطر رکود و تورم و بیکاری و مشکل مسکن و .... گرفتار هستند و به مشکلات عدیده ای دستو پنجه نرم می کنند دیگر راضی نیستند یک گرفتاری دیگر برای آنها به وجود بیاورند تا بیشتر دهن و جسمشان درگیر موردی دیگر شود
2- مسئولان راضی نیستند اصلا مردم پول هایشان را جایی سرمایه گذاری کنند که احتمال سود دهی در آن بسیار اندک است و ترجیح می دهند سرمایه های خود و اطرافیانشان را در این راه قربانی کنند و حتی ضرر های 3 هزار میلیاردی هم بکنند ام مردم ریالی ضرر نکنند
3- با توجه به اینکه مسئولیت و مدیریت شرکت های بسیار بزرگ با گردش مالی بسیار زیاد نیازمند صرف وقت و انرژی بسیاری است و باید افراد مدت های زیادی از وقت خانواده و بچه هایشان را صرف امور مدیریتی فلان جا کنند فلذا مسئولان و وزرای محترم اصلا دلشان نمی آید مردم از خانه و خانواده خود بزنند و به این کار ها برسند و ترجیح می دهند خود و اطرافیانشان قربانی این هدف متعالی نظام شوند.
و اینجاست که باید گفت: درود بر مسئولان فداکار و درود بر خصوصی سازی در ایران
