اوقات شرعی تهران
اذان صبح ۰۴:۲۸:۵۶
اذان ظهر ۱۲:۰۹:۵۹
اذان مغرب ۱۸:۴۱:۵۵
طلوع آفتاب ۰۵:۵۴:۴۷
غروب آفتاب ۱۸:۲۳:۴۵
نیمه شب ۲۳:۲۶:۵۰
قیمت سکه و ارز
۱۳۹۴/۱۰/۱۰ - ۱۳:۲۹
چگونه حقوق رأی دهندگان در دیکتاتوری خیابانی از بین می رود؟

فاشیست‌های خیابانی

دیکتاتوری خیابانی در سال ۲۰۰۵ در قرقیزستان نیز بر اساس همان الگوی قبلی خود در گرجستان و الگوهای بعدیش در ایران و ‏اوکراین شکل گرفت.

فاشیست‌های خیابانی

جاش وارد (‏Josh Ward‏) روزنامه نگار خبرگزاری آلمانی اشپیگل در آذر ماه سال 88 همزمان با مراسم خاک سپاری حسین علی ‏منتظری گزارشی را در اشپیگل منتشر می کند و در آن فوت منتظری را فرصت مهمی برای گروه های معترض برای تغییر رژیم در ‏ایران معرفی می نماید. 28 آذر ماه 88 با انتشار خبر فوت منتظری و برنامه تشییع وی در قم توجه گروه های معارض با همکاری ‏کارتل های رسانه ای غربی برای این مراسم جلب می شود. هنوز چند روز بیشتر از ایجاد التهاب در برنامه های 16 آذر نگذشته است و ‏شرایط برای حضور خیابانی معترضانی که نشان داده اند قتل و جنایت نیز در جریان حضور خیابانی آنها به صورت پنهان صورت می ‏گیرد، آماده یک التهاب آفرینی دیگر است. اشپیگل یک گزارش تصویری نیز از مراسم تشییع منتشر می کند و در یکی از آنها میر ‏حسین موسوی را در میان جمعیت نمایش می دهد.‏

چند روز بعد نیز اشپیگل مصاحبه ای با محسن کدیور یکی از عوامل خارجی فتنه 88 در مورد فوت منتظری منتشر می کند که کدیور ‏در آن مصاحبه از فروپاشی قطعی جمهوری اسلامی خبر می دهد. وارد و کدیور در این دو گزارش و مصاحبه اعلام می کنند که ‏برگزاری برنامه های سوم، هفتم و چهلم منتظری موجب تقویت حضور خیابانی جریان معارض می شود و از این طریق فشار بر ‏نهادهای حاکمیتی افزایش می یابد.‏

تئوری سیاسی فشار از پایین چانه زنی در بالا مبنای علمی تحرکات خیابانی در یک جامعه محسوب می شود. گروه های سیاسی در ‏صورتی که نتوانند در چهارچوب قانون و رقابت سالم به نتایج مورد نظر خود دست یابند، در صورتی که به اخلاق سیاسی پایبند نباشند، ‏روش های فاشیستی را برای رسیدن به هدف انتخاب می کند. فاشیسم به تفکری گفته می شود که در آن هیئت حاکم با استفاده از ‏قدرت، مانع از ورود گروه های دیگر به کرسی های حکومتی می شود. به عبارت دیگر در این سیستم حکومتی قانون همان حاکم است ‏و مبنای ارزش گذاری آن نیز توسط شخص معین می گردد. در فرایند دیکتاتوری های خیابانی که در سال 88 در تهران نیز مشاهده ‏شد همین فرایند تکرار می شود. گروه معترض در حالی که جایگاه حاکمیت را ندارد، با این حال قانون را رها می کند و برای جبران ‏شکست خود در عرصه رقابت، دست یافتن به قدرت به هر قیمتی را به عنوان روش اعتراضی خود بر می گزیند.‏

اما در سمت مقابل استفاده از شعار دیکتاتور علیه نظام توسط جریان تمامیت خواه پس از گذشت چند هفته از فتنه 88 به عاملی برای ‏زیر سوال بردن برخی از حامیان فتنه تبدیل شد. حسن عباسی به عنوان یکی از کارشناسانی که در جریان فتنه 88 با برگزاری جلسات ‏متعدد سخنرانی و حضور در مجامع دانشجویی به پاسخ دادن به شبهات ایجاد شده می پرداخت در یکی از سخنرانی های خود مفهوم ‏دیکتاتوری را با مدیریت های مادام العمر برخی از چهره های نزدیک به هاشمی و سران فتنه پیوند می زند. ‏

او دیکتاتوری را مدیریت های مادام العمر در مراکزی هم چون دانشگاه آزاد، متروی تهران، مرکز تحقیقات استراتژیک مجمع تشخیص ‏مصلحت نظام و خود مجمع تشخیص مصلحت نظام معرفی می کند. عباسی در یک استدلال قانونی عنوان می کند در قانون اساسی ‏جمهوری اسلامی حتی جایگاه ولی فقیه نیز به صورت مادام العمر تعریف نشده است و در صورتی که ولی فقیه از شرایط خودش خارج ‏شود، مجلس خبرگان نسبت به جایگزین نمودن وی اقدام می کند. عباسی با بیان این مطلب از مخاطبان سوال می کند در کشوری ‏که حتی ولی فقیه آن مدیریت مادام العمر ندارد چطور برخی از این چهره ها به صورت مادام العمر در پست های خود باقی مانده اند آیا ‏این معنایی به جز دیکتاتوری دارد؟

دیکتاتوری فاشیستی با الگوی خیابانی پس از تهران در مرداد ماه سال 93 در کیف پایتخت اوکراین نیز تجربه شد. جریان غرب گرا که ‏حاضر به پذیرش دولت قانونی اوکراین نبودند با حمایت کامل کشورهای غربی اعتراضات را از حالت دموکراتیک به حضور خیابانی ‏تبدیل کردند و در این فرآیند گروه های نئونازی و فاشیستی از کشورهای دیگر اروپایی همانند بلغارستان، سوئد و مجارستان برای ‏کمک به معارضان اوکراینی وارد این کشور شدند. همزمان با این اردوکشی های معترضان، چهره های سرشناس سیاسی از کشورهای ‏اروپایی و آمریکایی به سطح خیابان های اوکراین آمدند تا از این طریق سهم خواهی خود را از روسیه در قبال اوکراین به نمایش ‏بگذارند. ژولی لووسکی روزنامه ‌‏نگار کانادایی درگزارشی به این ماجرا اشاره می کند و می گوید: «نئونازی‏‌ ها از کشورهای سوئد، ‏بلغارستان و مجارستان برای نبرد با شهروندان اوکراینی وارد این کشور می ‌‏شوند. منابع خبری سوئد از پیوستن گروه‏ های راست‏ گرا از ‏سراسر اروپا به گردان آزوف خبر می ‌‏دهند. گردان آزوف، نیروهای ویژه ‏ای هستند که توسط دولت اوکراین برای مقاله با معترضان ‏اوکراینی در شرق این کشور به وجود آمده است.»‏

بی‌گمان نزدیک ترین مدل دیکتاتوری خیابانی علیه دموکراسی و قانون اساسی به حوادث تهران در سال 88 انقلاب رنگی گرجستان ‏در سال 1382 است. ادوارد شوارد نادزه انتخابات پارلمانی را از ساکاشویلی می برد؛ اما تئوری تقلب در گرجستان زمینه حضور خیابانی ‏طرفداران رقیب بازنده را فراهم می سازد. طی شدن گام به گام مراحل مختلف انقلاب رنگی در نهایت دولت روس گرای گرجستان را ‏با یک دولت غرب گرا تعویض می کند و حقوق شهروندی و حق انتخاب مردمی که طبق قانون عمل کرده بودند به طور کامل از بین ‏می رود.‏

مخالفان دولت نتوانسته بودند در انتخابات کرسی‌های اکثریت پارلمان را در اختیار بگیرند و از سوی دیگر در هفته های پیش از نوامبر ‏‏2003 افکار عمومی با احتمال بروز تقلب توسط رسانه های غربی آشنا شده بود. بنابراین مخالفان بلافاصله دولت را به تقلب در ‏انتخابات پارلمانی متهم کردند و سر انجام در 22 نوامبر به ساختمان پارلمان راه یافتند و در نهایت شوارد نادزه را مجبور به استعفا ‏نمودند. پس از آن «میخاییل ساکاشویلی رهبر گروه اصلی مخالفان دولت، طی نطقی وقوع یک «انقلاب بدون خونریزی» را برای ‏برکناری دولت آن کشور لازم دانست. با اوج گیری بحران و عدم حمایت ارتش از «شوارد نادزه»، وی در 23 نوامبر، طی نطقی در ‏تلویزیون گرجستان، استعفای خود را اعلام کرد و «نینو بورجا نادزه» به عنوان کفیل ریاست جمهوری تا زمان برگزاری انتخابات جدید ‏ریاست جمهوری منصوب شد.»‏

نقش بنیاد سوروس در انقلاب گل سرخ گرجستان در میان رسانه های مختلف اروپایی و روسی برجسته شد. بنیاد سوروس در جریان ‏تحولات اوکراین نیز حضور داشت و در قبل از آن در مورد کشور قرقیزستان نیز دخالت های این بنیاد موجب بروز اعتراضات مردمی ‏شد. بنیاد سوروس یکی از منابع اصلی هدایت فتنه در جریان حوادث پس از انتخابات سال 88 ایران نیز به شمار می رود.‏

دیکتاتوری خیابانی در سال 2005 در قرقیزستان نیز بر اساس همان الگوی قبلی خود در گرجستان و الگوهای بعدیش در ایران و ‏اوکراین شکل گرفت؛ اما تفاوت این دیکتاتوری با مدل گرجستان در این بود که جرقه اعتراضات در قرقیزستان با رد صلاحیت یکی از ‏کاندیداهای مخالف دولت در شرق این کشور زده شد. ‏

بر اساس گزارش‌های منتشر شده در روزنامه ایران تظاهرات از مناطق جنوب قرقیزستان آغاز گردید. مخالفان دولت بعد از اعلام نتایج ‏دور دوم، در میدان اصلی شهر «اوش» تجمع کردند. با گسترش اعتراضات علیه دولت در مناطق جنوبی، فرودگاه و تالار بزرگ شهر ‏‏«جلال آباد»، به دست انقلابیون افتاد. این اعتراضات کم کم به تمامی نقاط قرقیزستان سرایت کرد. در پایتخت نیز مخالفان دولت، با ‏تصرف اماکن دولتی و دفتر ریاست جمهوری، خواستار کناره گیری «عسگر آقایف» شدند. آقایف بعد از فرار از کشور، سفیر آمریکا در ‏بیشکک را عامل اصلی این انقلاب دانست. وی ابراز داشت: یک هفته قبل از وقوع این حوادث، در شبکه جهانی اینترنت، نقشه این ‏انقلاب منتشر شده بود. این نقشه را استفن یانک سفیر ایالات متحده آمریکا در بیشکک، تدوین کرده است و این انقلاب دقیقا همانند ‏آن نقشه صورت گرفته است.‏

انتهای پیام/

اشتراک گذاری
نظرات کاربران
هفته نامه الکترونیکی
هفته‌نامه الکترونیکی سراج۲۴ - شماره ۲۴۴
اخرین اخبار
•••
•••
•••
•••
•••
•••
•••
•••
•••
•••
•••
•••
•••
•••
•••
•••
•••
•••
•••
•••